TEMAT KOMPLEKSOWY: DBAMY O ZIEMIĘ
Temat 7.04. – KOLOROWY ŚWIAT
1. Zabawy dowolne dzieci, wyrabianie nawyku odkładania zabawek na wyznaczone miejsca.
2. „ Słoneczko z nieba spadło”- słuchanie wiersza A. Bayer, rozbudzanie wrażliwości na piękno otaczającego nas świata.
Słoneczko z nieba spadło
Pobiło sobie brzuch,
W kałuży usiadło
Beczy za dwóch.
Słoneczko zachmurzone
Gniewa się na chmurkę,
Bo ona jest w kałuży,
A ona nad podwórkiem.
Słoneczko rozchmurz buzię
I uśmiechnij się,
Zmartwienie twe nieduże,
Bo wstaje piękny dzień.
3. Zabawa ruchowa poranna orientacyjno- porządkowa „ Słońce świeci, deszcz pada”
- na dywanie rozłożone są gazety, na hasło rodzica- słonce świeci- dziecko biega sobie chodzi i podskakuje, a na hasło- deszcz pada- podnosi gazetę i trzyma nad głowa- to parasol
/ tak kilka razy/
A może dzisiaj wymyślicie inne hasła do naszej zabawy???
4. „ Słoneczko”- wykonanie pracy plastyczne. Doskonalić będziemy umiejętność posługiwania się nożyczkami.
/ proszę dać dziecku niebieską kartkę, żółte wycięte koło, i gruby pasek żółtego papieru/
- Zadanie dla dziecka, to wycięcie promieni, ułożenie słońca i przyklejenie go na niebieska kartkę.
Można również postarać się o elementy dodatkowe, jak chmurki, oczka i uśmiech dla słonka
5. „ Tańczące wstążki” - taniec do muzyki dowolnie przez dzieci wybranej ; usprawnianie zwinności i płynności ruchów; rozwijanie umiejętności tanecznych, a przede wszystkim rozwijanie kreatywności dziecka.
- tańczcie, pląsajcie i dobrze bawcie się!!!-
Propozycja nasza, to taniec do muzyki P. Czajkowskiego „ Taniec rosyjski”
Opis:
Cz. I
Góra- dół, góra- dół, prawo- lewo / 8x
Góra- dół, góra- dół, prawo- lewo / 8x
Cz. II
Obrót, kucamy, wstajemy
Obrót, kucamy, wstajemy
Podskok 3x
Cz. I
Tak samo
Zakończenie- machamy wstążką nad głową, podskok.
Dziękujemy i wielkie brawa dla was!!!:)
6. Chyba dzisiaj pogoda nie sprzyja, ale jeżeli świeci słonko, można wyjść na chwileczkę poobserwować je z daleka i koniecznie w okularach słonecznych, a jeżeli nigdzie nie wychodzicie to pooglądajcie słońce przez okno.
7. „ Wesoły motyl”- dowolny taniec, własne interpretacje muzyczno- ruchowe dzieci
8. „ Krążący kubeczek”- zabawa matematyczna; kształcąca umiejętność przeliczania w zakresie danej liczby / zgodnie z umiejętnościami indywidualnymi dziecka/
/ pomoce- kubeczek, karteczki z narysowanymi kropeczkami na każdej inna ilość od 1-5 /
Dziecko z mamą / oraz innymi uczestnikami zabawy, jeżeli są w domu/siadają na dywanie i podają sobie kubeczek z reki do ręki w rytm jakiejś muzyczki. Jedna osoba wyłącza muzykę, a druga wtedy losuje z kubeczka karteczkę i robi tyle przysiadów, ile wskazuje liczba na karteczce.
Tak kilka razy zmieniając0 kto wyłącza muzykę i kto losuje.
9. Dowolne zabawy zgodne z zainteresowaniami dzieci, piękne sprzątanie po zabawie.
ZMARTWYCHWSTAŁY JEZUS JEST ZAWSZE ZE MNĄ
Dziecko poznaje prawdę, że zmartwychwstały Jezus jest obecny wśród nas.
Pytanie Marka:
Pani na katechezie powiedziała nam, że zmartwychwstały Jezus jest zawsze obecny pośród nas. Rozejrzałam się dookoła i bardzo się̨ zdziwiłam, bo nigdzie Go nie widziałam. Zapytałam Marka:
– Marek, czy widzisz tu Jezusa?
– Nie – odpowiedział Marek – zapytam panią katechetkę, gdzie ona Go widzi –
i podniósł rękę do góry.
– Słucham, Marku – powiedziała pani.
– Proszę̨ pani, jak Jezus może być obecny wśród nas, skoro Go nie widzimy?
Gdy usłyszeliśmy pytanie Marka, wszyscy czekaliśmy z niecierpliwością̨ na odpowiedź pani.
– Drogie dzieci – powiedziała pani katechetka z uśmiechem – to, że nie widzimy Jezusa, nie oznacza, że Go tu nie ma. Przecież On jest obecny wśród nas, gdy się modlimy, gdy uczymy się̨ o Nim oraz śpiewamy religijne piosenki. Jezus powiedział, że gdy Jego uczniowie są̨ razem, On jest pośród nich. My jesteśmy uczniami Jezusa i zebraliśmy się̨ razem na katechezie, aby Go wychwalać i poznawać. Jezus jest wśród nas, kiedy spotykamy się̨ w Jego imię̨. Jezus mieszka w nas, w naszych rodzicach, przyjaciołach, nauczycielach. Mieszka w każdym człowieku. Jest z nami w każdym miejscu i w każdym czasie.
Pytania do opowiadania:
– Czego Kasia nie zrozumiała z wypowiedzi pani?
– O co Marek zapytał panię katechetkę?
– Co odpowiedziała dzieciom pani?
Posłuchajcie piosenki:
Witam Witam Kochani
Jak wam minął czas….
Zapraszam Was do ćwiczeń w kolejnym tygodniu
To się rozgrzewamy:
Brawo brawo gratulacje
To teraz dalej pracujmy
Trening właściwy:
Świetnie, dobrze Wam idzie
to może jeszcze coś popracujemy.
Teraz trochę ćwiczeń równoważnych:
Brawo dobrze wam idzie.
To teraz odpoczynek i relaksacja:
Do zobaczenia.
Gratuluję Wam pracy pani Bożena
TEMAT KOMPLEKSOWY: DBAMY O ZIEMIĘ
NASZA PLANETA ZIEMIA
1. Zabawy spontaniczne w domowym kąciku zabawowym,
wybieranie zabawek , którymi dzieci dawno się nie bawiły; drobne prace porządkowe.
2. „ Planeta ziemia”- oglądanie globusa oraz oznaczeń na nim.
/ rodzic może dziecku pokazać model lub wzór, rysunek/
3. Zabawa ruchowa poranna orientacyjno- porządkowa „ Słońce świeci, deszcz pada”
- na dywanie rozłożone są gazety, na hasło rodzica- słonce świeci- dziecko biega sobie chodzi i podskakuje, a na hasło- deszcz pada- podnosi gazetę i trzyma nad głowa- to parasol
/ tak kilka razy/
4. „ Nasza ziemia” - kolorowanie wybranego obrazka lub samodzielne narysowanie go
- zwrócenie uwagi na korzystanie z bogatej gamy kolorystycznej oraz rozłożenie elementów na kartce.
5. „ Mały ekolog”- osłuchanie i nauka wiersza na pamięć,
- zapoznanie z pojęciem- ekolog- ,
- kształcenie postawy współodpowiedzialności za naszą planetę
- ćwiczenie pamięci mechanicznej
„ Mały ekolog” Mateusz Mojsa
Lubię dbać o środowisko
I wiem o nim prawie wszystko:
Gaszę światło w toalecie,
By nie brakło go na świecie.
Jeżdżę tylko na rowerze,
Bo to służy atmosferze,
Nie marnuję także wody,
By świat zdrowy był i młody.
6. Wyjście na podwórko – jeżeli jest taka możliwość, prowadzenie obserwacji przyrodniczych, a może nawet sprzątanie swojego ogródka, czy podwórka?
7. „ Mały wiatr- duży wiatr”- zabawa ruchowa naśladowcza kształcąca umiejętność płynnego poruszania się bez potrącania innych oraz przedmiotów wkoło.
- dziecko porusza się po domu lekko biega, a na hasło mały wiatr lub duży wiatr / zależy co powiemy dziecku/ przystaje i naśladuje wiatr – macha podniesionymi w górę rekami i szumi.
8.Zabawa matematyczna utrwalająca pojęcia– mniej- więcej- tyle samo-
- posługiwanie się przedmiotami z otoczenia, które można grupować i przeliczać; wykorzystanie kredek, zabawek, patyczków, klocków itp.
9. Dowolne zabawy dzieci, tak aby mogły rozwijać swoje zainteresowania .
JEZUS POŚWIĘCA SIEBIE DLA NAS
(WIELKI CZWARTEK)
NIECH BĘDZIE POCHWALONY JEZUS CHRYSTUS
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
Wielki Czwartek rozpoczyna bezpośrednie przygotowanie naszych serc na przeżycie kolejny raz w życiu Świąt –WIELKANOCY, ŚWIAT ZMARTWYCHWSTANIA PANA JEZUSA.
Pan Jezus wiedział, że będzie musiał wiele cierpieć i umrze na krzyżu. W Wielki Czwartek przed męką, postanowił pożegnać się ze swoimi uczniami i zjeść z nimi wieczerzę, która była Jego Ostatnią Wieczerzą. Apostołowie – przyjaciele Pana Jezusa – przygotowali ją w Wieczerniku. Wtedy Jezus ustanowił sakrament Eucharystii.
Wielki Czwartek to dzień, w którym wszyscy kapłani świętują, ponieważ wtedy Pan Jezus ustanowił także sakrament kapłaństwa. Zachęcam do złożenia życzeń Kapłanom, Księżom Proboszczom, zaprzyjaźnionym z Rodziną telefonicznych lub sms-ów.
Cały przebieg Liturgii w tym dniu jest bardzo uroczysty, uroczyste pieśni, wiele ministrantów w służbie Ołtarza, ludzie i dzieci uroczyście i odświętnie ubrani, wnętrze kościoła pięknie udekorowane kwiatami, wykonane dekoracje w kościele, by były pomocne w przeżywaniu tego co czytamy w Piśmie Świętym.
Po zakończonej Mszy św. kapłan zaniesie Monstrancję z Ciałem Pana Jezusa do ciemnicy, która jest symbolem więzienia. Tabernakulum zostaje puste, otwarte…
Przypomina nam to o tym, że po Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus został uwięziony, a potem osądzony i skazany na śmierć.
Zachęcam do obejrzenia filmu
Rozmowa z dziećmi:
(Proszę zachęcić, by dzieci starsze 5-6 latki odpowiadały całymi zdaniami.)
– Kiedy i gdzie Pan Jezus spożył Ostatnią Wieczerzę?(Wielki Czwartek przed męką)
– Z kim Pan Jezus spożył Ostatnią Wieczerzę? (Apostołami)
– Czym się podzielił z uczniami? (chleb i kielich z winem)
– Jakie słowa wypowiedział, dając im chleb i wino? (Bierzcie i jedzcie, bierzcie i pijcie)
Podsumowanie: Pan Jezus tak bardzo nas kocha, że pozostał z nami. Możemy Go codziennie spotykać w kościele ukrytego w tabernakulum pod postacią chleba. Zawsze tam na nas czeka. Pamiętajmy, że Jezus jest tam, gdzie dwóch lub trzech gromadzi się w Jego Imię!!! – Obecna sytuacja, przypomina nam, ze Bóg jest z nami, blisko nas, w naszych domach, w rodzinie, teraz w duchowej łączności z nauczycielami, dziećmi, z Siostrami – jesteśmy razem w modlitwie.
Szczególnym czasem spotkania z Jezusem jest Msza Święta, podczas której ksiądz wypowiada te same słowa, które powiedział Pan Jezus do swoich uczniów.
Pan Jezus czeka na nas w Najświętszym Sakramencie. Za każdym razem kiedy się modlimy w domu, w przedszkolu, kiedy mijamy czy jesteśmy blisko kościoła, rozpoznaje nasze kroki, słyszy nasze głosy i czeka, żebyśmy weszli do środka i porozmawiali z Nim. On bardzo chce usłyszeć o tym, co wydarzyło się dzisiaj, z kim się bawiliśmy, czy byliśmy grzecz
Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament,
teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
SYMBOLE WIELKIEGO CZWARTKU
1. Wyciszenie dzwonów i dzwonków w czasie mszy – podczas pieśni „Chwała na wysokości Bogu” zabrzmią wszystkie dzwony w Kościele, które od tej pory zostaną wyciszone aż do pieśni „Chwała” w czasie Mszy Wigilii Paschalnej. Dzwonki używane w czasie przeistoczenia zostają zamienione na kołatki, o głuchym i mniej przyjemnym brzmieniu. Kościół wycisza się i poważnieje, ponieważ wie, że Chrystus zostaje zdradzony i uwięziony.
2. Obmycie nóg – zwany także „mandatum”, przypomina o geście Jezusa, który wykonał wobec Apostołów. Zwykle obmywa się nogi dwunastu mężczyznom, jednak przypadek papieża Franciszka pokazuje, że nie jest to jedyna opcja. Obmył on bowiem nogi kobiecie, do tego muzułmance. Kongregacja Kultu Bożego orzekła, że lokalny biskup miejsca ma prawo regulować przepisy w tej kwestii. Symbol jest bardzo czytelny i wskazuje na uniżenie Jezusa wobec człowieka i bycie sługą.
3. Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do ciemnicy – po Komunii świętej następuje przeniesienie Pana Jezusa do przygotowanego przedtem tabernakulum znajdującego się w miejscu zwanym Ciemnicą. To symbol uwięzienia Jezusa w nocy przed męką. Podczas procesji przeniesienia używa się kołatek i śpiewa wspomniany hymn Sław Języku Tajemnicę. Przy ciemnicy do późnych godzin wieczornych trwa adoracja Najświętszego Sakramentu.
4. Zdjęcie z ołtarza świec, obrusu, mszału i krzyża – gest ten symbolizuje zakończenie wieczerzy, ale także odarcie Jezusa z szat i pozostawienie Go w samotności, ponieważ ołtarz jest symbolem Chrystusa i Jego ofiary. Aż do Mszy Wigilii Paschalnej ołtarz pozostaje pusty.
5. Otwarcie tabernakulum i pozostawienie go pustym – wyraźny znak, że Jezus nie przebywa już w tym miejscu, ale cierpi zamknięty w Ciemnicy i oczekuje na wyrok. Nie musimy wtedy przyklękać, kiedy obok niego przechodzimy.
Dzień dobry
Witam was serdecznie.
Nastrajamy się do Tańca i zapraszam do tańca:
Elegancko. Wesoło Wam to teraz mocno aktywnie:
Ćwiczenia w parze z dorosłym:
1. „Uśmiechnij się do mnie” - dziecko i dorosły siedzą przodem do siebie, trzymając się za ręce, wymieniamy uśmiechy, dotykają się
czołami, pocierają nosami, brodami, porównują swoje ręce.
2. „Przepychanki” - dzieci siedzą na podłodze plecami do siebie i próbują się przepychać.
3. „Rowerek” - dzieci leżą na plecach na podłodze z nogami uniesionymi w górę i ugiętymi kolanami. Dzieci leżą tak, aby jego stopa
była oparta o stopy partnera. Następnie wspólnie wykonują tzw. rowerek. Prowadzący powtarza rymowankę, różnicuje tempo:
„Jedzie Radek na rowerze,
a pan Romek na skuterze.
Raz, dwa, trzy, jedz i ty”.
4.„Wiatraczki” – zabawa ruchowa z elementem równowagi.
Dziecko obraca się wokół własnej osi- na jedno uderzenie w bębenek zatrzymuje się i staje na jednej nodze, na dwa uderzenia staje
na dwóch nogach na baczność.
Wspaniale!!!
Gratuluję Wam i gorąco pozdrawiam!!
Pani Bożena
Czwartek 1.04.2021r.
Temat dnia: PISANKI, KRASZANKI
„Świąteczny obrus” – stemplowanie.
• Zwrócenie uwagi na zachowanie porządku podczas malowania farbą.
Pomoce: stemple z ziemniaka / kartofla ;-), farby.
Rodzic przygotowuje stemple z ziemniaka, na których wycina wzorki – pisanki oraz kwiatki.
Dzieci ozdabiają kartkę – obrus stemplami z pomalowanego farbą kartofla.
„Psotne zajączki" – słuchanie wiersza Joanny Myślińskiej.
• Rozbudzanie zamiłowania do poezji.
Wielkanocny raz zajączek schował, zamiast dać do rączek,
słodkie jajka i pisanki oraz inne niespodzianki.
Teraz dzieci ich szukają i w kąt każdy zaglądają.
Bo Wielkanoc bez jajeczek jest jak tort, co nie ma świeczek.
Wyjaśnienie z dziećmi przenośni z wiersza: Bo Wielkanoc bez jajeczek jest jak tort, co nie ma świeczek.
Piosenka "Święta Wielkanocne"
https://www.youtube.com/watch?v=KyeLlFX0p2g
ZAJĘCIE DYDAKTYCZNE – ZAJĘCIA RUCHOWE
Ćwiczenia ogólnorozwojowe z wykorzystaniem piłki tenisowej.
• Zapoznanie z przyborem jakim jest piłka tenisowa,
• Wdrażanie do umiejętnego posługiwania się piłką tenisową podczas ćwiczeń,
• Wzmacnianie mięśni ramion i tułowia.
Przybory: piłeczki tenisowe lub małe piłeczki gumowe, karteczki z ćwiczeniami, plastikowe jajka niespodzianki lub pudełeczka
do karteczek z ćwiczeniami.
Przebieg:
1. Rodzic wymyśla proste ćwiczenia i zapisuje na karteczkach, które chowa do plastikowego jajka niespodzianki lub plastikowego
pudełeczka. Uczestnik zabawy losuje jedną karteczkę i wszyscy razem wykonują ćwiczenie (karteczkę z wykonanym ćwiczeniem
odkładamy na bok).
Przykładowe ćwiczenia: 5 pajacyków, 5 podskoków w miejscu, bieg w miejscu, krążenia ramion, obrót wokół własnej osi,
5 przysiadów, 5 skłonów tułowia w przód, 5 skłonów tułowia na boki, krążenie bioder, itp.
2. Dzieci i rodzic biorą po jednej piłeczce - każde ćwiczenie powtarzamy 10 razy.
Pomoce: piłki
- Przekładamy piłkę z ręki do ręki z przodu i z tyłu,
- Przekładamy piłkę z ręki do ręki nisko za plecami i wysoko nad głową,
- Z postawy zasadniczej unosimy raz prawą, raz lewą nogę i za każdym razem przekładamy piłkę pod kolanem.
- W siadzie podpartym o nogach ugiętych piłka leży między stopami. Dzieci chwytają piłkę delikatnie obiema stopami unoszą ją w górę,
następnie odkładają na podłogę.
- W siadzie podpartym o nogach ugiętych / między kostkami piłka.
Ruch: prostujemy i uginamy nogi w kolanach.
- W siadzie rozkrocznym w prawej dłoni piłka.
Ruch:
1 - wykonujemy skłon tułowia do prawej nogi i staramy się dotknąć piłką palców u stóp,
2 - wyprost tułowia,
3 - wykonujemy skłon tułowia do lewej nogi i staramy się dotknąć piłką palców u stóp,
4 - wyprost tułowia.
Ćwiczenie powtarzamy kilkakrotnie.
ZABAWY ZGODNE Z ZAINTERESOWANIAMI DZIECI
„Świąteczne porządki” – zabawa z tekstem Bożeny Szuchalskiej (masażyk).
Na podwórzu zamieszanie gospodyni robi pranie - uderzanie dłońmi po plecach,
Wkłada w balię bluzkę, spodnie, które brudne są okropnie - uderzanie piąstkami po plecach,
Już wyprała rzeczy te, więc wykręca szybko je - ugniatanie, tak jak byśmy wykręcali pranie,
Spinaczami je przypięła - szczypiemy delikatnie po całych plecach,
A gdy wyschły - dmuchamy na plecy, robimy wachlarz z dłoni,
to je zdjęła - szczypiemy pod boczki.
„Pisanki” – słuchanie wiersza Anny Bayer.
• Kształcenie umiejętności dostrzegania humoru w wierszu.
Leżą jajka na stoliku, kogut pieje kuku ryku,
Kuku ryku, moje jaja, mazać jajek nie pozwalam!
Z takich jaj mazanych w ciapki mogą się wykluwać kaczki,
Wróble, gęsi i łabędzie, lecz kurczaków z nich nie będzie.
Kogut wścieka się i złości, już pazury swoje ostrzy,
Dziób otwiera bardzo groźnie, chyba zaraz kogoś dziobnie.
Hej, kogucie nastroszony! To nie jajka twojej żony!
Twoje smacznie śpią w kurniku, to pisanki, mój złośniku.
„Kto wykluwa się z jajek?” - rozmowa na temat wiersza.
„Kolorowe jajka” – rysowanie kolorową kredą na dużych arkuszach papieru.
• Rozwijanie wrażliwości na działanie linii,
• Kształtowanie uzdolnień plastycznych dzieci.
„Pisanki, kraszanki” – rozmowa połączona z pokazem.
• Bogacenie słownictwa dzieci wokół określonego tematu.
Zajęcia plastyczne dla wytrwałych:
TEMAT KOMPLEKSOWY: WIELKANOC
Środa 31.03.2021 r.
Temat – WIELKANOCNE ŚNIADANIE
1. Zabawy konstrukcyjne klockami różnego rodzaju np. „Domek dla zajączka”, rozwijanie pomysłowości dzieci/. Dowolne zabawy i zajęcia dzieci w ulubionych kącikach zabaw.
2. „Kurczątko” - rysowany wierszyk.
/rodzic czyta dziecku wiersz i jednocześnie pokazuje, jak można samodzielnie narysować kurczaczka, dziecko rysuje samo, uczy się/.
„Kurczątko”
Kurczątko z jajeczka się urodziło
Główkę najpierw wychyliło
Na dwie nóżki wyskoczyło
Czarne oczko otworzyło
Dziobek mały rozchyliło,
Że jest głodne zakwiliło.
/rysujemy jajko, a potem małe kółeczko - głowa, duże kółeczko - tułów, dwie kreseczki - nóżki, na głowie kropeczka - oczko, dziobek/.
Zabawę można powtórzyć kilka razy
3. Zabawa ruchowa poranna naśladowcza „Wielkanocne zwierzątka”- naśladowanie kurczaczka, kury, koguta, zajączka i baranka.
/mama mówi - baranek i dziecko naśladuje, kura itp.
4. „Wielkanocne śniadanie”
Zapraszamy dzieci do wspólnego poznawania tradycji i obrzędów związanych ze Świętami Wielkanocnymi.
- poznajemy zwyczaj święcenia pokarmów na śniadanie świąteczne,
- poznajemy znaczenie - symbolikę pokarmów,
- poznajemy wygląd koszyczka do święcenia, dekoracje stołu.
Śpiewanie piosenki, która dzieci znają „Zajączek”.
Materiał pomocniczy dla rodzica - proszę wybrać, co przeczytacie dziecku
Symbole świąt Wielkanocnych:
Jajko
To symbol odradzającego się życie, uwolnienie ze skorupy lęku i nieszczęść. Symbol odradzającego się życia i zwycięstwa życia nad śmiercią. Wierzono, że podzielenie się jajkiem z bliskimi umacnia więzi rodzinne. Dotykanie zwierząt poświęconym jajkiem chronić je miało przed chorobami i złymi urokami.
Baranek
Nierozerwalnie z Wielkanocą związany jest baranek, czyli zwierzę niewinne i potulne, ale przede wszystkim bezbronne. Według przekazów biblijnych, jest symbolem ofiary, którą składa się Bogu na odpuszczenie grzechów, to symbol zwycięstwa nad śmiercią.
Chleb
Jest tym, co człowiek otrzymuje z płodów ziemi. Jako pokarm podstawowy jest również symbolem zaspokojenia codziennych potrzeb człowieka.
Wędlina
Jej obecność w koszyku miała zapewniać płodność i zdrowie. Była symbolem dostatku, bo nie każdy mógł sobie na nią pozwolić. Od XIX wieku do koszyka wkłada się tradycyjną polską kiełbasę.
Ser
Jest w sensie pozytywnym symbolem zależności między człowiekiem a siłami przyrody. Jako że pochodzi od krów, owiec i kóz, ma zapewnić rozwój stada zwierząt domowych.
Sól
Życiodajny minerał. Uznawano ją za symbol oczyszczenia, za sedno istnienia i prawdy. Wierzono, że posiada właściwości odstraszania zła. Sól chroni mięso przed zepsuciem. Poświęcona, ma chronić przed złem i zepsuciem nasze dusze.
Chrzan
Obrazował ludzką siłę i krzepę fizyczną. Miał również wspomagać skuteczność innych święconych pokarmów.
Pieprz
Odwołuje się do symboliki gorzkich ziół. Zazwyczaj święci się go w zmielonej postaci. Można posypać nim jajka, którymi podzielimy się podczas śniadania.
Ciasto
Do święconki ciasto zostało włączone jako ostatnie. Symbolizowało umiejętności i doskonałość. Najczęściej była to wielkanocna baba. Należało pamiętać, że nie może być to produkt kupiony, ale własnoręcznie upieczony. Osoba, która wkładała ciasto do pieca, przez cały czas pieczenia nie mogła usiąść, bo ciasto mogłoby opaść i wyszedłby zakalec.
Oprócz potraw, bardzo ważne jest również miejsce na bazie oraz bukszpan. Ich zielony kolor odwołuje się do nadziei. Bukszpan to nadzieja chrześcijan na zmartwychwstanie i nieskończoność ich życia. Wierzbowe bazie wg pradawnych wierzeń zapewniają nagrodę w Niebie.
Woda
Woda, która święci się te wszystkie pokarmy jest symbolem szczególnych sił witalnych i znakiem życia nadprzyrodzonego. Zaspokaja nasze pragnienie i bez niej nie można żyć.
Zajączek wielkanocny
Zwyczaj, pochodzenia niemieckiego, obdarzania dzieci w święta Wielkanocy słodyczami i innymi upominkami. Początkowo występował na Śląsku i Pomorzu. Koszyczki z niespodziankami od zajączka i z kolorowymi jajami wielkanocnymi, łakociami, a później także prezentami rzeczowymi, chowano w ogrodzie lub w różnych skrytkach domowych, a dzieci szukały ich od wczesnego ranka w Niedzielę Wielkanocną. Z czasem zwyczaj dawania dzieciom różnych prezentów na Wielkanoc przyjął się w innych regionach Polski.
Stół Wielkanocny - wystrój
Gospodynie nie zapominały o wielkanocnym bukiecie. Od pokoleń na jego kompozycję składają się ulistnione gałązki brzozy oraz kwitnącej wierzby i leszczyny. Aby ozdobić bukiet kobiety kładły kwitnące gałązki forsycji.
Tak ozdobiony stół nawet przy najskromniejszym posiłku poprawił nastrój. Nie musiało być dostatnio, ale pięknie. Warto pamiętać, że dobór potraw w koszyku nigdy nie był przypadkowy. Od wieków każdy Boży dar symbolizował co innego, uznanego przez ludową, jak i chrześcijańską tradycję. Zestaw tych darów się zmieniał, ograniczano ich ilość, aż pozostało tylko sześć, by ostatecznie powiększyć do siedmiu. Ten zestaw, przyjęty w okresie wczesnego romantyzmu, obowiązuje do dziś. Potraw w koszyku może być więcej, ale tych siedem powinno się w nim znaleźć przede wszystkim. Symbolizują bowiem treść chrześcijaństwa.
Kolorowe jajka - pisanki
Malujemy je farbkami, flamastrami, barwimy na różne kolory, naklejamy wycinanki - zdobienie pisanek ma w Polsce bardzo długą tradycję i jest nieodłączną częścią przygotowań do świąt wielkanocnych. Jajko pomalowane na czerwono miało odwracać od człowieka złe siły.
Palma
Palma to pamiątka uroczystego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy. Palmy miały chronić przed chorobami i zapewnić dobre plony. Obecnie palmy robi się z suszonych kwiatów, mchów, traw. Wykorzystuje się gałązki wierzby, bukszpanu, borówek, które są znakiem pokoju, przynoszonego przez Chrystusa. W Polsce borowinkę, bukszpan wkłada się do koszyczka zamiast gałązki oliwnej.
Święconka
Święcone, zwane też święconką, ma swoje prapoczątki w VIII wieku. Do Polski zwyczaj ten dotarł w XIV stuleciu. Najpierw do święcenia noszono tylko baranka z chleba, później dokładano kolejno: ser, masło, ryby, olej, mięso, ciasto, wino, jajka i inne pokarmy. Rodzaj święconych pokarmów był różny - w zależności od tradycji ludowych i chrześcijańskiej symboliki produktów, zmieniającej się na przestrzeni wieków. Teraz w zasadzie nie ma znaczenia, jakie pokarmy włożymy do koszyka. Ważne jest, żeby było w nim siedem podstawowych: chleb, jajko, ser, wędlina, chrzan, ciasto i sól.
5. Kolorowanie wybranego obrazka.
6. Zabawy i pląsy przy muzyce, muzykowanie, akompaniament własny.
7. Spontaniczne zabawy dzieci, szanowanie zabawek i sprzątanie po sobie
Dzień dobry drogie przedszkolaki.
Pora na aktywność fizyczną, dziś będzie rozgrzewka na wesoło:
Brawo, brawo WY!!!
Teraz super zadanie, przepychanki siłowanki czyli Wy i rodzice:
Świetnie wam idzie
To teraz
Super extra tor przeszkód:
Jak się Wam podoba?
Mam nadzieję że ćwiczycie
To teraz relaxacja:
I jak było, mam nadzieję że ok.
Pozdrawiam
Pani Bożena
Wtorek 30.03.2021r.
Temat dnia: ŚWIĘTA TUŻ, TUŻ
„Wielkanoc” – rozwiązywanie zagadek słownych Joanny Myślińskiej i Iwony Mojsak.
• Wdrażanie dzieci do rozumowania poprzez domyślanie się czegoś, kontrolowanie swoich wypowiedzi.
1. Co to za święto, zgadnijcie proszę, gdy wszyscy noszą pisanek kosze? (Wielkanoc)
2. Powiedz dziewczynko, powiedz chłopczyku, co będziesz święcić w swoim koszyku? (jajka, kiełbaska...)
3. Co to za jajka? – są kolorowe, i mają wzorki czarne, różowe ... (pisanki)
„Kura i kurczątka” - zabawa ruchowo – naśladowcza.
Uczestnicy zabawy ustawiają się w rzędzie. Pierwsza osoba w rzędzie to kura, za nią podążają kurczątka. Kura porusza się w dowolny
sposób (podskakuje, skacze na jednej nodze, itp.). Kurczątka poruszają się w ten sam sposób.
ZAJĘCIE DYDAKTYCZNE – PLASTYKA
Pomysły na ozdabianie jajek: https://www.youtube.com/watch?v=mwWgC626krE
„Wielkanocna pisanka” – oklejanie jajka drobnymi skrawkami bibuły.
• Zapoznanie dzieci z różnymi nazwami wielkanocnych jajek w zależności od sposobu wykonania,
• Kształcenie umiejętności przedstawianie różnymi środkami plastycznymi ciekawych układów kompozycyjnych,
• Wdrażanie do dokładności w wykonaniu pracy,
• Budzenie radości z samodzielnego przygotowania jajek wielkanocnych.
Pomoce: gotowe prace jako wzór, jajka styropianowe lub ugotowane, koszyczek do jajek, bibułka kolorowa, klej, pędzelki do kleju, szarfy.
„Pisanki” – słuchanie wiersza Doroty Kossakowskiej.
Kurki białe i brązowe, a tu jajka kolorowe.
Różne gwiazdki i kropeczki, jak sukienka dziewczyneczki.
W święta stół ozdobią cały i ten duży i ten mały.
„Wielkanocne jajka” – kończenie zdań.
W jednym kolorze są …... (kraszanki)
Gdy zrobisz wzory będą ...... (pisanki)
Wzory drapane to są ...... (drapanki)
Gdy coś nakleisz to ...... (oklejanki)
Oglądanie różnych jajek: (kraszanki, pisanki, drapanki i oklejanki) w Internecie lub w kolorowych czasopismach, kartkach świątecznych,
w domowych zbiorach ;-)
„Wielkanocne jajko” – oklejanie jajka.
Pomoce: drobne kawałkami bibuły (kasza, ryż) klej, jajka styropianowe.
Wykonanie:
– Smarowanie jajka klejem,
– Oklejanie jajka drobnymi kawałkami bibuły, materiałem lub kaszą /ryżem.
Praca indywidualna dzieci.
Święta tuż tuż - słuchanie piosenki w trakcie pracy
https://www.youtube.com/watch?v=pNoD_565U08
ZABAWY ZGODNE Z ZAINTERESOWANIAMI DZIECI
„Gołębie” - zabawa ruchowa z tekstem Joanny Myślińskiej i Iwony Mojsa.
Stał pod lasem domek mały - rysowanie oburącz przed sobą pięciokąt – „domek”,
Nad nim gołębie fruwały - oburącz „fruwamy”,
I wciąż „grugrugru” gruchały - „kłapanie” naprzemiennie prawą i lewą dłonią,
Póki ziarna nie dostały - gest rozrzucania ziarna naprzemiennie prawą i lewą ręką,
A wtedy śmiesznie cmokały - robienie ustami „dzióbka” i cmokanie,
I się w kółko obracały - obracanie się.
„Idziemy do parku” – zabawa ruchowa.
• Kształcenie umiejętności szybkiego ustawiania się w pary.
Dzieci poruszają się po pokoju w dowolnym kierunku. Na sygnał słowny: idziemy do parku, stają parami z rodzicem.
„Wielkanocny quiz” – zabawa dydaktyczna.
• Utrwalenie wiadomości na temat Świąt Wielkanocnych.
Pomoce: narysowane dwie buźki: wesoła i smutna.
Dziecko otrzymuje na patyku dwie buźki: wesołą i smutną. Rodzic mówi zdania związane ze Świętami Wielkanocnymi, jeśli są prawdziwe,
dzieci podnoszą wesołą buźkę, jeśli fałszywe – smutną.
- W czasie świąt wielkanocnych ubieramy choinkę.
- Przed świętami malujemy jajka.
- Symbolem świąt są pisanki.
- Do wielkanocnego koszyczka wkładamy zabawki.
- Pisanki to jajka pomalowane w różne wzory.
- Wielkanoc jest zimą. itp.
„Znam tradycje świąteczne" – zabawa ruchowa.
Dzieci poruszają się po pokoju, na sygnał słowny przyjmują odpowiednią pozycję. Kiedy rodzic powie wyraz związany ze Świętami
Wielkanocnymi (np. jajka, kurczaczek, oblewanie wodą) dzieci stoją, kiedy inny wyraz (np. choinka, tort, lalka, miś) dzieci siadają na
dywanie.
„Świąteczne porządki” – prace porządkowo - gospodarcze.
• Zachęcenie dzieci do pomocy rodzicom przed świętami.
Dzieci wspólnie z rodzicem układają zabawki, segregują klocki (wyrzucają pęknięte), sprawdzają czy wszystkie gry są we właściwym
pudełku, ścierają kurz z półek, itp.
W okresie od 29.03.2021r. do 09.04.2021r. zajęcia prowadzone dla grupy dzieci, uczęszczającej do
przedszkola jednocześnie zamieszczać będziemy na stronach grupowych dla wszystkich dzieci
przebywających na nauczaniu zdalnym.
"Świąteczny czas"
I. Ćwiczenia manualne:
Na dzień dobry poćwiczą nasze rączki i wymyślą piękny wzorek dla pisanki.
II. Ćwiczenia ruchowe:
A teraz rozgrzejemy całe nasze ciało w zabawie tanecznej "Taniec rozgrzewaniec"
III."Idą święta" słuchanie wiersza
Idą święta wielkanocne wielkimi krokami.
A na niebie grzeje słońce swymi promieniami.
Będą babki wielkanocne i smaczne mazurki.
I pisanki kolorowe, z tych jajek od kurki.
IV. Rozmowa na temat wiersza:
- Jakie święta zbliżają się?
- Jaka pogoda towarzyszy zbliżającym się świętom?
- Jakie ciasta pojawią się w czasie Wielkanocy?
- Co można zrobić z jajek od kurki?
Ponowne wysłuchanie wiersza z wykorzystaniem obrazków. Rodzic mówi wiersz, demonstrując jednocześnie obrazki (słońce, babki wielkanocne, mazurki, pisanki).
Słońce: KLIKNIJ
Babki wielkanocne: KLIKNIJ
Mazurki: KLIKNIJ
Pisanki: KLIKNIJ
V. Próby recytacji wiersza wspólnie z rodzicem.
VI. Tradycje świąteczne.
Dziecko wypowiada się na temat tradycji wielkanocnych, rodzic uzupełnia wiedzę dziecka na temat zdobienia jaj.
Jednym ze zwyczajów Wielkanocnych jest zdobienie jaj. Najstarszą i najbardziej popularną techniką zdobienia jest technika batikowa, która polega na naniesieniu wosku na jajko przy użyciu szpilki osadzonej na patyczku. Można też ozdabiać jajka wyskrobując wzory ostrym narzędziem lub malując różnego rodzaju farbami.
VII. Zajęcia muzyczne:
Zapraszam Was do instrumentacji piosenki "Kurka" - przygotujcie dwie drewniane łyżki i grzechotkę, bądź butelkę wypełnioną ryżem ;)
Dziękujemy za wspólną zabawę. Do zobaczenia jutro
Temat: Nasza książeczka
Przebieg dnia
I. • „Zabawy z kalką” – ćwiczenie grafomotoryczne. Dzieci kalkują wybrane elementy, następnie je kolorują i wycinają. Z gotowych elementów można utworzyć kolaż.
• „Nasze rymowanki” – zabawa słowna. Można zainspirować sie obrazkami z książek np. Kopciuszek i paluszek, kotek i młotek, lalka i pralka, krasnoludek i ufoludek, błyskawica i ulica. Kolejnym zadaniem dzieci jest wyszukanie jak największej liczby rymów do wyrazu książka/książki, np. pieniążki, posążki, obcążki, wstążki, drążki, krążki.
• „Czytamy” – odczytywanie sylab i wyrazów z poznanych liter z wykorzystaniem karty pracy.
„Karty pracy” cz. 3, s. 21
• „Oto moja książeczka” – końcowe prace nad własną książeczką (składanie, sklejanie, zszywanie.....)
• „Organizujemy wystawę książek” – przygotowanie napisów „Wystawa książek”, „Zapraszamy”, „bilet wstępu”, „wstęp wolny”, „data”… Zabawa tematyczna.
III. • Matematyka: zabawy z mierzeniem objętości wody.
Przygotuj: butelki o pojemności 0,5 l, 1 l, 1,5 l, 2 l , wodę i szklanki, lejek, mazak.
Aby ułatwić obserwację, należy wodę w butelce 1 l zabarwić odrobiną farby, kroplą tuszu czy mleka.
– Rodzic ustawia przed dzieckiem zakręconą butelkę z wodą do wysokości 1/3
i pyta dziecko: Ile jest wody w butelce? Dziecko odpowiada, szacując objętość wody (dużo, mało itp.)
– Obserwacja poziomu wody w zakręconej i leżącej butelce z wodą. Dziecko odpowiada na pytanie: Czy w butelce leżącej jest tyle samo wody co w stojącej? Dziecko uzasadnia swoją odpowiedź.
– Porównywanie ilości wody. Rodzic ustawia na stoliku przed dzieckiem 3–4 butelki z różną ilością zabarwionej wody. Dziecko określa, w której butelce jest najwięcej zabarwionej wody, a w której najmniej.
– Zgaduj-zgadula. Rodzic stawia na stole 4 napełnione wodą szklanki i dwie plastikowe butelki różnej wielkości. Pyta dziecko: W jaki sposób można butelki napełnić taką samą ilością wody? Dziecko wlewa do obu butelek po dwie szklanki wody i zaznacza poziomy płynu mazakiem, dzieli się swoimi spostrzeżeniami.
Eksperyment plastyczny: przygotuj miskę z wodą, kartkę z bloku rysunkowego, farby płynne. Zanurz, przez chwilę, kartkę z bloku w misce z wodą, wyjmij ją i delikatnie strzepnij. Następnie delikatnie zgnieć kartkę, aby odsączyć wodę, ostrożnie rozprostuj i namaluj obrazek farbami płynnymi.
Pan Zdzisiu zaprasza do wspólnej zabawy:
Wyobraźnia ma potężną moc, ale czasem i ona potrzebuje „pokarmu”. Takim pokarmem dla niej może być właśnie muzyka. I o tym opowiadam tym razem. Gdy gram na pianinie, wyobraźnia budzi się i widzi światy muzyką pisane: wyspy pełne zwierząt małych i dużych, hałaśliwe miasta i wypełnione bielą zimowe lasy. Spróbujecie je namalować?
Pozdrawiam Was i do zobaczenia w czwartek
Pan Zdzisiu
Temat: Biblioteka pełna wiedzy
Przebieg dnia:
I. • „Mniej, więcej czy tyle samo?” – ćwiczenia matematyczne.
np.: 1. Włóż do żółtej szarfy sześć trójkątów. Do czerwonej włóż tyle kwadratów, by ich było mniej niż trójkątów. 2. Odlicz osiem kół i włóż je do czerwonej szarfy. Do żółtej włóż tyle prostokątów, by ich było więcej niż figur w szarfie czerwonej. Włóż do żółtej szarfy pięć figur. Do szarfy czerwonej włóż tyle samo, ile do żółtej.
II. • „Sposób na Adama” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.
Adam nie chciał wchodzić do biblioteki. Najchętniej poczekałby na dworze, aż mama wybierze swój cotygodniowy zapas książek. Niestety, padał deszcz i trzeba było się schować w środku. – O! Witamy nowego czytelnika! – ucieszyła się pani bibliotekarka, ale Adam podniósł obie dłonie, jakby osłaniał się przed ciosem i zaprotestował gwałtownie: – Nie, nie! Ja tylko czekam na mamę! – Nie no, pewnie! Żartowałam! – uspokoiła go bibliotekarka. – Przecież cię nie podejrzewam o czytanie książek! – No właśnie – mruknął Adam. – Książki są dla dziewczyn. W oczach bibliotekarki zamigotały wesołe iskierki, ale chłopiec nie mógł ich zauważyć. Niecierpliwie przestępował z nogi na nogę i z niezadowoloną miną śledził jednostajny ruch wskazówki na ściennym zegarze. Pani bibliotekarka stukała w klawisze komputera i udawała, że jest całkowicie pochłonięta pracą. Od czasu do czasu jednak ukradkiem zerkała w stronę chłopca i uśmiechała się podstępnie. – Chociaż… książki to się nawet czasami przydają w życiu – powiedziała nagle i Adam nie był pewien, czy mówiła do niego, czy do własnych myśli. – E tam! – mruknął na wszelki wypadek. – Popatrz na przykład na te – wskazała stos ciężkich, kolorowych tomów leżących na sąsiednim stoliku. – E tam, nuda! – burknął i nawet nie spojrzał w ich stronę. Pani bibliotekarka zatrzęsła się nagle od lekko wiedźmowatego chichotu, aż Adam poczuł się trochę nieswojo. – Nuda? – zawołała. – No coś ty! Chyba nie myślałeś, że one są do czytania? Chłopiec zerknął ostrożnie, najpierw na nią, a potem na książki i zapytał niepewnie: – A do czego, jak nie do czytania? Pani bibliotekarka rozejrzała się wokół, jakby się upewniała, czy nikt nie usłyszy tego, co powie, i szepnęła tajemniczo: – Pokazałabym ci, ale są strasznie ciężkie i nie dam rady ich tu przynieść. Patrzyła wyczekująco, ale chłopiec wciąż stał tam, gdzie przedtem, więc mruknęła przebiegle: – Szkoda, że ty nie jesteś trochę silniejszy, bo mógłbyś mi pomóc. To podziałało jak czarodziejskie zaklęcie. – Ja jestem silny! – obruszył się Adam. – Zaraz pani pokażę. Dziarsko ruszył do stolika z książkami, śmiało wysunął ręce i … – Stój! Uważaj! – wrzasnęła pani bibliotekarka. Adam odruchowo odskoczył. – Co się stało? – sapnął przestraszony, a ona syknęła złowrogo: – Lepiej ich nie dotykaj. Książki są dla dziewczyn! Jeszcze się zmienisz w dziewczynę! Zaraz się jednak roześmiała i znowu zastukała w klawiaturę. Chłopiec skwitował dowcip urażonym parsknięciem i dźwignął stos książek ze stolika. – Leciutkie! – mruknął pogardliwie. – To co mam z nimi zrobić? – Ale ty masz krzepę! – pochwaliła pani bibliotekarka. – Potrzymaj chwilę, jeśli dasz radę. Sama rozłożyła na gazecie kolorowe jesienne liście i przykryła je bibułką. – Teraz książki – powiedziała, a Adam z lekkim stęknięciem postawił ciężar na bibule. – Przyciśnięte pięknie się ususzą – wyjaśniła. – I co? Sam widzisz, że książki czasem się przydają. Ale Adam nie bardzo słuchał. Coś zupełnie innego przykuło jego uwagę. Z okładki na samej górze wpatrywały się w niego błyszczące, łagodne oczy skrzydlatego smoka. Przyciągały go, kusiły, wołały. Odruchowo wyciągnął rękę w stronę kolorowej książki, ale pani bibliotekarka powiedziała ostrzegawczo: – Hola, hola! A co będzie z liśćmi? Ręka zatrzymała się w pół drogi i opadła smętnie. – No tak – żałośnie westchnął Adam, ale zaraz twarz mu pojaśniała, bo pewna sprytna myśl pojawiła się w jego głowie. – A gdybyśmy tak zamiast tej położyli na liściach jakąś inną książkę? – zapytał z przejęciem. Pani bibliotekarka popatrzyła na niego z uznaniem. – A wiesz, że na to nie wpadłam! – złapała się za głowę. Chwilę później Adam siedział na dywanie pod biurkiem i z wypiekami na twarzy oglądał latające stwory, walecznych rycerzy, czarodziejskie krainy i drogocenne pałace. – Chodźmy, synku! – głos mamy brutalnie sprowadził go na ziemię. Chłopiec westchnął i mrucząc coś pod nosem, powoli podniósł się z podłogi. Pani bibliotekarka uśmiechnęła się do niego i zapytała o coś samymi oczami. Adam też nic nie powiedział, tylko lekko pokiwał głową. Zaraz potem był już na dworze. Trzymając książkę pod pachą, szedł z mamą przez osiedle. Razem z nimi wędrowały smoki, rycerze i te nieznośne księżniczki, które wiecznie pakowały się w kłopoty i trzeba je było ratować.
Paweł Beręsewicz Źródło: „Opowiadania z uśmiechem. Polscy pisarze dzieciom”, Wydawnictwo Literatura, Łódź 2011, s. 163–168
Po wysłuchaniu opowiadania dzieci odpowiadają na pytania np.: Dla kogo są przeznaczone książki w bibliotekach? Co należy zrobić, by móc wypożyczyć książkę? Czym zajmuje się bibliotekarz/bibliotekarka?
• „Zabawa tematyczna "W bibliotece". W tym celu dzieci klasyfikują książki pod względem tematyki: bajki, przyrodnicze, historyczne o rycerzach itd. Nadają im odpowiednie karty z emblematami zastępującymi nazwy działów (koronę, kwiatek lub liść, miecz) i liczbami od 1 do 9 symbolizującymi miejsce w danym dziale na półce. Obok kącika wisi wcześniej stworzony „Kodeks czytelnika”. Nauczyciel/rodzic przygotowuje karty książek oraz kartki z wydrukowanymi imionami i nazwiskami czytelników. Chętne dzieci przyjmują rolę bibliotekarzy, pozostałe są wypożyczającymi. Po obejrzeniu książek dzieci oddają je do biblioteki i odkładają na właściwe miejsce.
• „Budujemy domy” – doskonalenie umiejętności liczenia i porównywania liczebności zbiorów, utrwalanie liczebników porządkowych, karta pracy. Dzieci składają kartkę na pół wzdłuż dłuższego boku i rozcinają po zgięciu- dwa powstałe prostokąty będą wysokimi budynkami. Dzieci kolorują delikatnie oba budynki: jeden na żółto, drugi na zielono, następnie zginają prostokąty na pół i jeszcze raz na pół, tak aby powstały cztery części (cztery piętra budynków). Następnie rysują ciemną kredką okna, zgodnie z poleceniem : W żółtym budynku na pierwszym piętrze są trzy okna, a w zielonym o dwa okna więcej. W zielonym budynku na drugim piętrze są cztery okna, a w żółtym o jedno mniej itd....który budynek ma więcej okien na drugim piętrze itp.
„Karty pracy” cz. 3, s. 20
III. A dziś "Powiedział Bartek, że dziś tłusty czwartek"
i S M A C Z N E G O!!!!!!!!!!!
Witm, witam Was moje przedszkolaki - dzieciaki
Dziś zapraszam i zachęcam Was do ćwiczeń nie wspólnie na sali ale w domu.
Zaczynamy od rozgrzewki tanecznej:
a teraz poćwiczcie np z mamą lub tatą
Mam nadzieję, że świetnie wam poszło.
Na koniec relaks i oddechy:
Pozdrawiam Was serdecznie
Pani Bożenka
Temat: Zaczarowane godziny z książką
Przebieg dnia:
I. • „Moja biblioteczka” – organizacja kącika, układanie listy atrybutów odnoszących się do książek, opisywanie wybranych ilustracji, odgadywanie treści, podział według wybranej cechy: grubości, wielkości, tematyki (informatory, encyklopedie, słowniki, bajki, wiersze), układanie książek według wybranego klucza.
II. • „Tajemniczy globus” – przypomnienie : Co przedstawia globus? Wskaż kontynenty, morza i oceany? Dlaczego Ziemia jest nazywana błękitną planetą? Globus to model Ziemi w dużym pomniejszeniu. Na globusie powierzchnia Ziemi jest odtworzona dokładnie, czyli narysowana w taki sposób, że zarysy lądów i oceanów znajdują się w tych samych miejscach co na kuli ziemskiej, ale wszystkie wymiary są pomniejszone. Ziemia obraca się wokół własnej osi. Gdy na jednej części Ziemi jest dzień, to na drugiej jest noc. Następnie za pomocą modelu Ziemi i lampki nauczyciel/rodzic prezentuje rytm dobowy, wspomina o różnicach czasu na świecie, które wiążą się z obrotem Ziemi. Odszukanie na globusie Polski i zaznaczanie.
Obieg Ziemi wokół Słońca trwa jeden rok i odbywa się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Odległość Ziemi od Słońca nie zawsze jest taka sama, lecz zmienia się w ciągu roku. Zmienia się także sposób padania na Ziemię promieni słonecznych – sprawia to, że mamy na Ziemi okresy cieplejsze i zimniejsze – pory roku.
• „Litera S” – poznanie zapisu drukowanej i pisanej litery
Zwrócenie uwagi na kierunek pisania i wielkość liter. Układanie z włóczki, sznureczka, skakanki litery s. "Z czym się kojarzy kształt tej litery?". Zapis wyrazu "skakanka". Ile liter jest w wyrazie? Która z kolei jest literą dzisiaj poznaną? Które litery powtarzają się trzykrotnie? Które litery występują tylko raz? Która z kolei jest litera n? itp. Przygotowanie "rozsypanki literowej" i układanie z nich wyrazów, np.: sok, sos, skos, kos, kok, koks, kokos, skok, oko.
„Karty pracy” cz. 3, s. 17–18
• „Zegary” – zabawa ruchowo-naśladowcza, ćw. ortofoniczne
• „Moje bajeczne godziny z książką” – wypowiedzi dzieci rozwijające myślenie dedukcyjne. - rozwiązywanie zagadek pod hasłem: Powiedz, o jakiej bajce teraz myślę… np. Myślę o bajce, której bohaterem jest chłopiec, sierota. Ma dwóch braci oraz wiernego towarzysza, który nie jest człowiekiem. Jego przyjaciel ma cztery łapy i bardzo ostre pazurki. Chłopiec dzięki jego przebiegłości szybko staje się bogatym człowiekiem i poślubia księżniczkę („Kot w butach”).
• „Zagadkowy zwierzyniec” – ćwiczenia gimnastyczne
III. • „Geometryczna zakładka” – układanie rytmów z figur geometrycznych. Dorosły układa rytm, jednocześnie go odczytując, np. koło, trójkąt, prostokąt, koło, trójkąt, prostokąt. Dziecko układa i kontynuuje rytm na swojej zakładce. Naklejenie elementów, ozdabianie.
Krąg tematyczny: Świat w książkach zapisany
Temat : Tajemnice powstawania książek
Przebieg dnia:
I. • „Książki z naszej półki” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem miarki do pomiaru długości. Nauczyciel/rodzic przygotowuje kilka książek zróżnicowanych pod względem wielkości. Prosi, by dziecko, posługując się metodą „na oko”, ułożyło je według wysokości, zaczynając od najniższej. Następnie sprawdzają poprawność wykonania zadania, korzystając z różnego rodzaju miarek: sznurka, pasków do mierzenia lub linijki.
II. • „Znamy książki” – pokaz i rozmowa – prezentacja różnych książek: np. w twardej oprawie, w miękkiej, grubą, cienką, ilustrowaną i bez ilustracji, starą, nową,
Czym się różnią te książki na pierwszy rzut oka? Zwróćcie uwagę na: – okładkę – może być twarda, miękka, z materiału, z papieru, ze skóry, – papier – może być cienki, gruby, biały, zniszczony, – ilustracje – kolorowe, czarno-białe, – druk – duży, mały, pochyły. Jakie informacje można znaleźć na okładce? (tytuł, autor i logo wydawnictwa, numer tomu). Która strona jest nazywana tytułową i jakie są na niej informacje? (tytuł, imię i nazwisko autora, tłumacza, ilustratora, nazwa wydawnictwa i rok wydania książki). Czym zajmuje się autor (pisarz), ilustrator, tłumacz? Gdzie czytelnik może znaleźć informacje dotyczące treści? (wprowadzenie, spis treści wraz z tytułami i numerami stron). Po wspólnym omówieniu budowy książki dziecko wybiera ulubioną książkę i odszukuje w niej omawiane elementy.
• „Jak powstaje książka?” –omawianie historyjki obrazkowej.
logiczny ciąg, który przedstawia etapy powstawania książki. 1. Pisanie książki przez autora. 2. Tworzenie ilustracji do tekstu. 3. Składanie, drukowanie, zszywanie i oprawa zadrukowanych arkuszy książki. 4. Transport książek z drukarni do księgarni. 5. Kupno książki w księgarni. 6. Wspólne czytanie książki w domu.
• „Kodeks czytelnika” – giełda pomysłów, rozwijanie ciekawości poznawczej. Nauczyciel/rodzic pokazuje dziecku zniszczoną książkę, i opowiada o tym, w jaki sposób została zniszczona, i o tym, że prawdopodobnie zostanie oddana na makulaturę, a mogłaby uczyć i bawić innych. Motywuje dziecko, aby zastanowiło się, w jaki sposób należy dbać o książki, jak się z nimi obchodzić, np. myć ręce przed oglądaniem, nie zaginać rogów, używać zakładek do książek, delikatnie przewracać strony, naprawiać zniszczone książki. Zapisanie propozycji dziecka, zamieszczenie w kąciku książki.
• „Projektujemy okładkę książki” – praca plastyczno-techniczna. Nauczyciel/rodzic proponuje dziecku stworzenie książki z własnym opowiadaniem na dowolny temat. Treść książki, krótkie opowiadanie, dziecko tworzy w domu z rodzicami i zapisuje w formie graficznej lub słownej. Swoje dzieło, zszyte, sklejone lub połączone sznurkiem, przynosi 15 lutego do przedszkola, by zaprezentować je innym.
III. • „Badamy właściwości papieru” – zajęcia badawcze. Zebranie materiału badawczego- różne rodzaje papieru: karton z bloku, papier laminowany, bibuła, kawałki tapet, serwetki, papier toaletowy, śniadaniowy, papierowe opakowania... Pierwsze zadanie dla dziecka to dokładne obejrzenie materiałów i określenie ich przeznaczenia. Kolejne to sprawdzenie odporności papierów na darcie i ułożenie ich od najmocniejszego do najsłabszego. Następnie dziecko może zbadać chłonność papieru, zakraplając wodę na poszczególne arkusze. Na koniec może sprawdzić możliwość "transportowania" wody z jednego naczynia do drugiego za pomocą papieru toaletowego lub bibuły: ustawić na stoliku naczynie z wodą, np. miskę, a na podłodze pusty pojemnik, jeden koniec włożyć do miski z wodą, drugi do pustego pojemnika. Po chwili w naczyniu znajdującym się na podłodze powinna pojawiać się woda. W celu lepszej obserwacji wodę można zabarwić farbką lub barwnikiem spożywczym na dowolny kolor.
IV. • Zabawy ruchowe, spacer, taniec itp.
I propozycja dla naszej grupy plastycznej :)
Temat dnia: MAŁY EUROPEJCZYK
1.„Europa w obrazach” – wyszukanie w internecie znanych europejskich miejsc, budowli np. wieża Eiffla, Brama Brandenburska, Krzywa Wieża, Parlament Europejski, Zamek Królewski, Pałac Kultury i Nauki, wiatraki holenderskie, Koloseum....
2.„Europa” – pokaz mapy i wyjaśnienie pojęcia. Najlepiej jest posłużyć się dużym globusem z podziałem politycznym świata. Wyjaśnienie dzieciom, że cały świat można podzielić na części. Część świata (kontynent), na którym leży Polska, to Europa. Wskazanie Europę na globusie. Dzieci znajdują kontury Polski wśród innych państw. Odczytywanie nazw krajów europejskich. Próba wyjaśnienia, że państwa sąsiadujące ze sobą muszą współpracować, przyjaźnić się, handlować ze sobą, pozwalać przekraczać swoje granice turystom, pracownikom, uczniom. Dlatego stworzyły wspólne prawa, przepisy i zawiązały pakt, zwany Unią Europejską, do którego Polska również należy.
3.„Mistrz pamięci” – ćwiczenie pamięci i uwagi, karta pracy str. 59
Zadaniem dzieci jest zapamiętać kolejność obrazków w pierwszym rzędzie w każdej sekcji, zakryć obrazki i ustalić z pamięci ich kolejność oraz narysować
odpowiednią liczbę kropek w drugim rzędzie.
4. Ćwiczenia i zabawy ruchowe –
5.„Samoloty” – składanie prostego samolotu z papieru.
Ozdobienie samolotu według własnego pomysłu, np. rysując na skrzydłach samolotu flagę wybranego europejskiego państwa
Czym różni się flaga Polski i Monako?
Pan Bóg głosi swoją miłość poprzez proroków
Cele:
Uświadomienie dzieciom, że Pan Bóg powołuje ludzi do służby Bożej
Na ostatniej katechezie mówiliśmy o Aniele Stróżu.
Opowiadanie
Pewnego dnia do mamy Zuzi i Franka zadzwoniła pani Wiktoria, sąsiadka państwa Wiśniewskich.
– Pani Aniu, muszę pani powiedzieć coś niesamowitego! Mój najmłodszy syn postanowił, że pójdzie do seminarium. Właśnie mi to oznajmił i wy- szedł. Zostawił mnie z tą wiadomością. Musiałam się z kimś podzielić radością i zaskoczeniem!
– Gratuluję, pani Wiktorio – odpowiedziała mama. – To wspaniała wiadomość! Syn kapłanem!
– Tak! – odparła sąsiadka. – Ten mój Albert, ten wieczny rozrabiaka! – Pani Wiktoria mówiła jakby do siebie samej.
– Bóg wybiera różnych ludzi – odpowiedziała z uśmiechem mama Zuzi i Franka. – Widocznie Albert jest potrzebny Panu Bogu jako kapłan. Ciekawe, jakie plany ma wobec niego Stwórca.
Zuzia, która przysłuchiwała się rozmowie, podeszła do brata i powie- działa:
– Franek, wszyscy opowiadali, że Albert zawsze był najlepszym bramkarzem na podwórku. Ciebie też uczył grać, prawda? A teraz ma zostać księdzem... Dziwne, co?
– Może i dziwne, ale właściwie... Dlaczego ksiądz nie może być dobrym bramkarzem? Może założy klub parafialny... – Na samą myśl o tym Franek się uśmiechnął.
· Z jaką nowiną przyszła do pani Ani sąsiadka? (z informacją, że jej syn Albert chce zostać księdzem)
· Dlaczego mama Alberta była tym zdziwiona? (Albert był rozrabiaką)
· Co powiedziała mama Zuzi? (że Pan Bóg powołuje do bycia księdzem różnych pod względem charakteru mężczyzn)
· czym jest przekonana mama Zuzi? (że Pan Bóg ma wobec Alberta jakieś plany)
· Co zaskoczyło Zuzię? (że Albert, świetny bramkarz, chce być księdzem)
· Jaki pomysł na wykorzystanie talentu Alberta miał Franek? (może Albert jako ksiądz założy parafialny klub piłki nożnej)
Bóg powołuje do służenia Jemu i ludziom. Zobaczcie historię Samuela, którego Bóg wolał po imieniu.
My też otrzymaliśmy na chrzcie św. imię, które zna Bóg i powołuje nas do radości, czynienia dobra ale też do wielu zadań, które nam przygotował.
Z Panem Bogiem
Pani Dorotka
Temat dnia: PIĘKNE, BO POLSKIE
1.„Kącik folklorystyczny” – rozejrzyjcie się wokół w poszukiwaniu pamiątek z wakacji, przedmiotów codziennego użytku inspirowanych sztuką ludową lub poproście rodziców o pakazanie takiej kolekcji tutaj:
Porozmawiajcie o pochodzeniu i zastosowaniu sprzętów (maselnica, kolebka, ceramiczne i drewniane naczynia, sztućce, tara, fajerki kuchenne, kafle z pieca, moździerz, pióro ze stalówką, zabawki drewniane, ceramiczne, szmaciane. Znajdżcie odpowiedniki tych przedmiotów wśród współczesnych.
2.„Malowane dzbanki” – słuchanie wiersza aut. Janiny Porazińskiej i rozmowa na jego temat.
Malowane dzbanki
Na lipowej, na policy
malowane dzbanki.
Te od jagód, te od mleka,
a ten od maślanki.
Na tym pierwszym sroka,
co patrzy z wysoka.
Na tym drugim mucha
tańczy z rybą: hu-ha!
Na tym trzecim kotek,
co wskoczył na płotek.
Na tym czwartym kurka,
co ma ciemne piórka.
Na tym piątym osa,
co jej kapie z nosa.
Źródło: J. Porazińska „Malowane dzbanki” [w:] „W Wojtusiowej izbie”, GMP-Poznań
Dzieci wyszukują w wierszu słowa, które się rymują, wymieniają występujące zwierzęta, liczą, ile ich było. Rodzic pyta dzieci, co było na pierwszym dzbanku, na drugim, na którym z kolei dzbanku był kot, ptak.
3.„Zabawa na piątkę” – zapoznanie z graficznym obrazem liczby 5, liczenie w zakresie pięciu na palcach i na konkretach, wykonanie zadań na kartach pracy:
tutaj robimy ćwiczenia na stronach 57-59
Omówcie wygląd cyfry, policzcie palce u jednej ręki, potem u drugiej, palce u obu stóp (swoich i np. siostry :) utrwalcie kształt cyfry 5, rysując go palcami na dywanie, na ścianie, na plecach rodziców, rodzeństwa. Poćwiczcie pisanie piątki na dużym arkuszu papieru, póżniej w liniaturze( wg umiejętności 3,2 lub 1-centymetrowej), pobawcie się z kostkami do gier sumując oczka (wykorzystajcie drobne przedmioty do odwzorowania liczby oczek).
Ułóżcie w szeregu dowolne przedmioty i utrwalcie liczebniki porządkowe (pierwszy, drugi, trzeci.......
4. „Widokówka z Polski” – wytnijcie z czasopism, folderów itp. elementy, które według was przydadzą się do stworzenia widokówki. Poproście rodziców o wydrukowanie konturu mapy Polski:
przygotujcie farby, kredki, plastelinę , bibułkę (co kto ma i woli) i stwórzcie obrazek- widokówkę, którą można wysłać komuś bliskiemu a trzeba zrobić zdjęcie i wysłać pani z przedszkola
5. Nauczcie rodziców ludowej zabawy "Jaworowi ludzie", "Ojciec Wirgiliusz", zapytajcie, czy pamiętają jakieś zabawy ze śpiewem ze swojego dzieciństwa i w ogóle, w co się lubili bawić, gdy byli w waszym wieku no i pobawcie się.
6.„Ludowa wycinanka” – wykonajcie serwetkę na bazie koła o średnicy ok. 20 cm, odrysowanego od........sami pomyślcie, co w domu jest okrągłe i ma ok. 20 cm średnicy, wyciętego samodzielnie z białego papieru,
lub zróbcie to wg instrukcji z filmiku, przy ludowej przygrywce
Temat dnia: JESTEM POLAKIEM
1.„Miejsce, w którym mieszkam” – popatrz przez okno i powiedz jak najwięcej słów, które opisują widok
- wzbogacanie słownictwa, stosowanie prawidłowych form fleksyjnych
2. Wprowadzenie dzieci w tematykę zajęć zagadką , której rozwiązaniem jest mapa.
„Co to jest ? Na pewno zgadniecie. Cały świat na takiej karcie odnajdziecie.”
3. Prezentacja mapy Polski, zwrócenie uwagi na różnorodność kraju; wskazanie miejsc: Bałtyk, Tatry, Mazury. Przygotowanie kartoników z napisami: Gniezno, Warszawa, Kraków, Katowice, inne wg własnego pomysłu
4. Podróż orłów do Gniezna - poproście rodziców, aby przeczytali wam Legendę o Lechu, Czechu i Rusie przypomnienie wizerunku godła Polski, wyszukanie odpowiedniego kartonika z nazwą miasta, wskazanie samogłosek w nazwie miasta; umiejscowienie kartonika na mapie.
5. „Orły do Gniazd” - zabawa ruchowa z reakcją na uzgodnione wcześniej dżwięki (np. stukanie łyżeczkami-orzeł fruwa, łyżeczką w szklankę- orzeł kołuje, szeleszczenie gazetą- orzeł przysiada w gnieżdzie...)
6. Podróż do Krakowa - zabawa ruchowa przy piosence Aidy „Mucha w mucholocie”
pokazanie miasta na mapie, wskazanie kartonika z nazwą dawnej stolicy, wyszukanie i przeliczenie samogłosek w nazwie miasta; umieszczenie kartonika z nazwą miasta na mapie, nawiązanie do legendy o smoku wawelskim.
7. Podróż do Warszawy - zabawa ruchowa do piosenki „Jedzie pociąg z daleka”. Wyszukanie odpowiedniego kartonika z napisem Warszawa. Wskazanie miasta na mapie. Utrwalenie pochodzenia nazwy miasta (legenda o Warsie i Sawie). Rozwiązanie zagadki syrenki warszawskiej:
„W oczach się mieni biel przy czerwieni
powiewa w święto na polskiej ziemi.”
Przypomnienie wyglądu flagi Polski.
8. Powrót do Katowic. Zagadki Skarbnika - z przymróżeniem oka (ładne zdjęcia)
Podkreślenie wyjątkowości kulturowej i językowej śląska .
9. Przypomnijcie historię herbu Katowic
Poproście rodziców o wydrukowanie i pokolorujcie herb
Temat dnia: MIASTO (3.11.)
„Jedziemy na wycieczkę” - zabawa ruchowa orientacyjno - porządkowa.
• Utrwalenie zasad ruchu drogowego.
Pomoce: dwie kartki zielona i czerwona, krążki lub papierowe talerzyki.
Dziecko otrzymuje krążek / papierowe talerzyki. Kiedy rodzic trzyma zieloną kartkę, dziecko naśladuje jazdę samochodem, kiedy czerwoną - zatrzymuje się.
„W mieście” – wypowiedzi dzieci na temat cech charakterystycznych miasta na podstawie ilustracji, pocztówek.
• Kształcenie umiejętności wyszukiwania cech charakterystycznych miast.
ZAJĘCIE DYDAKTYCZNE - ROZWIJANIE MOWY I MYŚLENIA
„Co to jest Polska?” – wypowiedzi dzieci na podstawie wiersza Czesława Janczarskiego, odpowiedż na pytania zawarte w tekście.
• Zapoznanie z treścią wiersza „Co to jest Polska?”
• Kształcenie postawy patriotycznej u dzieci.
• Rozwijanie umiejętności konstruowania wypowiedzi wielozdaniowych na określony temat.
„Co to jest Polska?” Czesław Janczarski
Co to jest Polska? - spytał Jaś w przedszkolu.
Polska - to wieś i las, i zboże w polu,
i szosa, którą pędzi do miasta autobus,
i samolot, co leci wysoko, na tobą.
Polska - to miasto, strumień i rzeka,
i komin fabryczny, co dymi z daleka,
a nawet obłoki, gdy nad nami mkną.
Polska to jest także twój rodzinny dom.
A przedszkole? tak i przedszkole,
i róża w ogrodzie i książka na stole.
„Piękna nasza Polska cała” – omówienie poszczególnych elementów krajobrazu Polski
Zabawa ruchowa z wykorzystaniem wiersza Bożeny Szuchalskiej.
Deszczyk pada, słońce świeci, - naśladowanie spadających kropel, zatoczenie przed sobą koła
na podwórko biegną dzieci. - bieg w miejscu
Teraz w górę spoglądają, - rozglądanie się dookoła
barwnej tęczy tam szukają - zataczanie ogromnych łuków - rysowanie tęczy
KLIKNIJ tutaj robimy ćwiczenia na str. 51 i ćwiczymy czytanie sylab na str. 52
Aniołowie opiekują się nami.
Cele:
– Poznanie prawdy, że każdym człowiekiem opiekuje się Anioł Stróż.
– Odmawianie z wiarą modlitwy do Anioła Stróża.
Anioł Stróż
Po powrocie z przedszkola Julka zachowywała się dziwnie. Od czasu do czasu patrzyła w tył, jakby kogoś lub czegoś za sobą szukała. Wreszcie zaciekawiło to mamę, która zapytała:
– Julciu, dlaczego się tak oglądasz za siebie? Kogo szukasz?
– Szukam swojego Anioła Stróża.
Na te słowa Karol parsknął śmiechem i powiedział:
– Oj, głuptasku, przecież aniołowie są niewidzialni. Są duchami, nie mają ciała... – Ale przecież pani od religii mówiła, że każdego pilnuje Anioł Stróż. Pokazała nam
też obrazek, na którym dziecko przechodziło przez rzekę po uszkodzonej kładce. Za nim szedł anioł i chronił je przed nieszczęśliwym wypadkiem.
– Tak, to prawda, ale my go nie możemy zobaczyć, choć on wciąż nam towarzyszy i pilnuje nas – zaznaczył Karol.
– No tak, ale ja jednak myślałam, że swojego anioła zobaczę.
Karol pokładał się ze śmiechu, ale wkrótce o wszystkim zapomniał, bo zaraz po obiedzie wybrał się z kolegami na rolki. Mama ostrzegała go, żeby nie jeździł zbyt długo, bo na niebie gromadziły się chmury. Jednak Karol na to nie zważał i choć zaczęło już kropić, wcale nie myślał o powrocie do domu. Tymczasem rozpadało się na dobre. Teraz dopiero uświadomił sobie, że czas wracać. Jechał bardzo szybko. W pewnym momencie nie wyhamował na śliskim chodniku, zbliżając się do jezdni, i niewiele brakowało, a wpadłby pod samochód. Na szczęście kierowca widział zbliżającego się chłopca i w porę się zatrzymał. Skończyło się na strachu i rozbitym kolanie i łokciu. Kierowca okazał się wyrozumiały i pocieszył Karola:
– Oj, mały, uratował cię Anioł Stróż. Całe szczęście, że jechałem ostrożnie i zdążyłem zahamować.
W domu mama opatrzyła Karolowi rany. Gdy wieczorem Karol klękał do modlitwy, pomyślał, że teraz już dobrze wie, jak ważne zadanie ma każdy Anioł Stróż. Z wielkim przekonaniem wypowiedział słowa modlitwy:
Aniele Boży, stróżu mój,
Ty zawsze przy mnie stój.
Rano, wieczór, we dnie, w nocy
bądź mi zawsze ku pomocy.
Broń mnie od wszystkiegozłego
i doprowadź mnie do żywota wiecznego. Amen.
· Kogo szukała Julka po powrocie do domu?
· Czego Julka dowiedziała się o aniołach od brata? – Jaką przygodę miał brat Julki, Karol?
· Kto ustrzegł Karola w niebezpieczeństwie?
· Jak nazywamy anioła, który nas strzeże?
· W jaki sposób Karol modlił się do swojego anioła?
Pan Bóg bardzo nas kocha i opiekuje się nami na wiele sposobów. Dlatego przydzielił każdemu człowiekowi opiekuna, jakim jest Anioł Stróż. Nie można go wprawdzie zobaczyć, ale on czuwa nad nami tak, jak czuwał nad Karolem.
Możemy w prosty sposób kontaktować się z naszym Aniołem Stróżem, odmawiając modlitwę:
Szczęść Boże
Pani Dorotka
