WITAJCIE MOJE JEŻYKI
Wesołe zabawy dzieci
1.W co się bawić? – rozmowa w oparciu o wiersz I. Koczanowskiej „Podwórko”
Na naszym podwórku wspaniała zabawa,
Jest ławka, huśtawka i zielona trawa.
Jest piasek, łopatka i wiele foremek,
Są piłki, skakanki, czerwony rowerek.
Tutaj się bawimy, zapraszamy gości ,
Bo wspólna zabawa to mnóstwo radości.
Jakie zabawki znajdują się na podwórku ?
Co dostarcza dzieciom wspólna zabawa ?
2. Do jakiej zabawy przyda się ta zabawka ? – zabawa sensoryczna (dotyk)
Rodzic wrzuca kilka zabawek do torby materiałowej na zakupy. Dziecko nie patrząc wkłada rękę do torby, po dotyku poznaje zabawkę , mówi co to jest i do jakiej zabawy może się przydać.
3. „Ułóż przedmioty”- zabawa rozwijająca percepcję wzrokową
Rodzicu zbierz w domu ulubione przedmioty i zabawki dziecka ale takie, które mają swoje identyczne odpowiedniki. Na środku kartki lub stołu wyznaczamy za pomocą taśmy lub sznurka granicę, a teraz możemy zaczynać zabawę. Układamy przedmioty w tej samej kolejności z jednej i ich odpowiedniki z drugiej strony taśmy ( odbicie lustrzane).
4.„Bąbelki” - zabawa oddechowa.
Będą potrzebne kubeczki z niewielką ilością zimnej, przegotowanej wody i słomka. Wciągamy powietrze nosem i wypuszczamy przez słomkę, tak aby powstały bąbelki.
5. „Poszła Kasia na spacerek”- zabawa muzyczno - ruchowa
z gazetami ( np. KLIKNIJ )
Dziecko przy dźwiękach dowolnej muzyki, porusza się po pokoju. Rodzic na kolanach trzyma gazetę. Na przerwę w muzyce dziecko, w zależności od hasła:
-”deszcz”- uderza palcami o gazetę
-”wiatr”- pociera gazetę w dłoniach
-”burza”- darcie gazety
-”kałuża”- tupanie nogami po gazecie
6. Czym różnią się te dwa obrazki? Znajdź 5 różnic.
7.„Rowerek” – leżąc na plecach, opierają stopy o stopy partnera i równocześnie wykonują krążenia, jak przy pedałowaniu na rowerze; w czasie zabawy starają się nie odrywać stóp od siebie
8.Posłuchaj piosenki „Podajmy sobie ręce"
Jeśli masz ochotę zapraszam do pracy plastycznej.
9.„Kolorowa piłka”- praca plastyczna.
Wyklejanie kulkami z plasteliny szablonu piłki. Kolorystyka piłki wg wyboru dziecka.
Mam nadzieję, że Wam się podobały moje propozycje w tym tygodniu.
Dziękuję za wspólną zabawę.
Życzę udanego weekendu.
Pani Mariola
Fanfara na cześć wszystkich dzieci
Dzień wszystkich dzieci na całym świecie to wspaniała okazja aby zagrać wspólnie fanfarę.
Wiecie co to fanfara? Otóż jest to taki krótki motyw muzyczny grany na instrumencie dętym
blaszanym, który został stworzony dla uczczenia ważnej postaci lub sytuacji.
Ta fanfara skomponowana przez Zdzicha jest na Waszą cześć. Ale uwaga, nie wystarczy posłuchać
jak Zdzichu gra, trzeba zagrać ją razem z nim. Tylko markotne misie odmawiają w takich chwilach
współpracy i wchodzą człowiekowi na głowę! Blaszane garnki do jednej ręki, drewniana łyżka do
drugiej i... gramy!
Życzę Wam dużo śmiechu i radości
Pan Zdzichu
Witam Kochane Dzieci.
Szanowni rodzice
Zapraszam i zachęcam po raz kolejny do ćwiczeń.
Tym razem będziemy skakać na skakance, przygotujcie sobie proszę skakankę, może trzeba będzie odkurzyć skakanke, to mówię to Was mamusie drugie, bo na pewno każda z Was będąc dzieckiem bawić się na podwórku umiała skakać i skakała z koleżankami.... jak nie, to nic nie stoi na przeszkodzie żeby się nauczyć teraz ...
Zapraszam do zajęć:
I jak Wam idzie????
Pamiętajcie codzienny trening czyni mistrza.
A może uda się kiedyś razem skakać.
Zobaczcie jak w Chinach już skaczą...
Myślę, że jak będziemy tak ćwiczyć to się nam uda dojść do wprawy
POZDRAWIAM Was serdecznie
Pani Bożena
W drodze do świętości ze św. Dominikiem Savio
Dzieci też mogą być świętymi
Dominik żył ponad 150 lat temu i przeszedł do nieba jako piętnastoletni chłopak. Był uczniem św. Jana Bosko. Jest patronem dzieci, młodzieży i ministrantów.
Zobaczcie film:
Z Panem Bogiem
Pani DOROTA
Witajcie moje Jeżyki
Warto mieć przyjaciela.
1. Na powitanie zabawa ruchowa do wierszyka "Gimnastyka to podstawa".
Gimnastyka to podstawa
dla nas dzieci dobra sprawa.
Ręce w górę, w przód i w bok,
skłon do przodu, przysiad, skok.
Marsz do koła, gra muzyka
i skończona gimnastyka.
2. Zapraszam was do wysłuchania opowiadania Doroty Niewoli "Chcę mieć przyjaciela".
Mam na imię Nosalek. Tak nazwały mnie przedszkolaki, bo mój ogromny, czerwony i wesoły nochal sterczy tak jak u Pinokia. Jestem pajacem i zajmuję miejsce na największej wersalce w przedszkolnym kąciku lalek.
Obok mnie mieszka misio Krzysio, który ma oczy z guzików - jedno zielone, a drugie - granatowe.
Powiem wam w sekrecie, że Krzyś był kiedyś bardzo smutnym misiakiem. Siedział tak sobie na wersalce i siedział. I nikt nie chciał się z nim bawić.
Dziewczynki tuliły lalki w pięknych sukienkach, woziły je wózkami na spacery i karmiły plastelinowymi ciasteczkami. Chłopcy byli zajęci budowaniem garaży i autostrad dla samochodów.
A miś - siedział na tej swojej wersalce i wzdychał:
- Kiedy mnie ktoś przytuli?
Raz nawet odważył się i wyszeptał:
- Basiu, zabierz mnie na spacerek.
Ale dziewczynka albo nie usłyszała, albo nie miała ochoty spacerować.
- To przez te twoje śmieszne oczy - mówiły lalki. - Jedno inne, drugie inne!
- Ale przecież serduszko mam takie same jak wszystkie misie: pluszowe - szeptał Krzyś i wycierał smutne łezki, które kapały z guzikowych oczu.
Nawet lalki nie chciały z nim rozmawiać.
Właśnie wtedy do przedszkolnej sali przyszedłem ja, Nosalek. Posadzono mnie obok misia Krzysia, który uśmiechnął się do mnie i nieśmiało spytał:
- Będziemy przyjaciółmi?
- No pewno! - krzyknąłem uradowany, bo też chciałem mieć przyjaciela.
- Naprawdę? - pytał zdziwiony Krzyś. - Bo ja mam takie śmieszne oczy.
- A ja mam duży nos - roześmiałem się.
Chwyciłem misia za pluszową łapkę. Mocno, ile tylko miałem siły.
3. Rozmowa na temat opowiadania:
Kto to był Nosalek? A kto - Krzysio?
Kto został przyjacielem Krzysia?
Co jest ważniejsze - wygląd czy zachowanie przyjaciela?
4. Co to jest przyjaźń? - rozmowa na temat pozytywnych uczuć i emocji.
Kto jest twoim przyjacielem w grupie przedszkolnej?
Jak ma na imię?
Jak długo się znacie?
W jaki sposób spędzacie ze sobą wolny czas?
Dlaczego tę osobę uważacie za przyjaciela?
Spróbujcie wyjaśnić z pomocą rodziców powiedzenie "Dobrych przyjaciół poznajemy w biedzie".
5. Zabawa "Dwóm tańczyć się zachciało" (na pewno pamiętacie tę zabawę z przedszkola).
6. "Lustro emocji" - dzieci nazywają emocje na obrazkach, a następnie starają się gestem i mimiką pokazać emocje widoczne na ilustracjach.
7. "Dobry humor" - zabawa paluszkowa według Katarzyny Tomiak-Zaremby.
Gdy dobry humor masz, dosięgnąć możesz gwiazd (dziecko unosi dłonie nad głową, energicznie łączy i otwiera palce)
Przytulasz wszystkich wkoło i bawisz się wesoło (ściska obie dłonie, wykonuje dłońmi młynek)
Zarażasz tym humorem rano, w południe, wieczorem (przesyła całusy, przelicza na palcach jednej ręki do trzech)
I wkrótce wszyscy wkoło też bawią się wesoło (zatacza rękami duże koło, wykonuje dłońmi młynek)
8. Połącz twarze dzieci z odpowiednimi emotikonami.
9. Posłuchajcie teraz piosenki "Mam przyjaciela".
10. Wspólna zabawa - przeczytajcie razem z rodzicami list.
11. Na koniec jeśli macie ochotę, spróbujcie narysować lub namalować portret swojego przyjaciela.
Miłej zabawy!
Pozdrawiam
Pani Mariola
Witajcie moje Jeżyki
"Dzień każdego przedszkolaka".
1.Układanie wg kolejności:
Spójrzcie na obrazek i opowiedzcie jak wygląda wasz dzień. Od czego zaczniecie i na czym skończycie? Nazywajcie czynności, które wykonujecie i pory dnia, które następują po sobie. Pamiętaj, że oprócz zabawy masz również obowiązki.
2. Zagadki
Dzieci na całym świecie lubią się bawić. Jeśli rozwiążecie zagadki, dowiecie się czym. Posłuchajcie uważnie:
Gdy wiatr wieje- wtedy lata,
Może zrobić Ci go tata.
Dwa patyczki, papier, żyłka,
W niebo frunie w sekund kilka. ( latawiec)
Przeważnie okrągła: nożna, do siatkówki:
Możesz ja kozłować lub odbijać z główki.
Gdy do kosza wpadnie, to punkty zdobywasz,
Na boisku chętnie sam w nią pewnie grywasz. ( piłka)
Ma siodełko i dwa koła,
Dzwonek, kierownicę,
Kiedy na nim pedałujesz,
Zwiedzasz okolicę. (rower)
Gdy jedziesz na niej,
Stoisz na jednej nodze.
Drugą się odpychasz,
Bo mkniesz na …( hulajnodze)
A jaka jest Twoja ulubiona zabawa lub zabawka?
Pamiętajcie o bezpiecznej zabawie w domu i na podwórku!.
Każda zabawa nawet najlepsza musi być bezpieczna. Wasi rodzice zawsze wam o tym przypominają.
3. Kiedy wasi rodzice byli dziećmi… tańczyli labada.
Zatańczcie z nami.
4. "Zabawa na zjeżdżalni" - historyjka obrazkowa.
Przyjrzyj się obrazkom a potem opowiedz co było na początku, w środku i na końcu.
5.Każdy z nas lubi zabawy i ćwiczenia z piłką. A oto kilka propozycji, co można robić z piłką w domu:
- przekładanie piłki z ręki do ręki wokół tułowia w prawą i w lewą stronę,
- dzieci stoją w lekkim rozkroku, trzymają piłkę nad głową, wykonują skłon w przód z dotknięciem piłki o podłogę i powrót do pozycji wyjściowej,
- stanie, opad tułowia w przód, toczenie ÓSEMEK między stopami,
- siad skrzyżny, piłka na kolanach - „BUDOWANIE DOMU”- dłoń nad dłonią coraz wyżej ,
- siad skrzyżny- toczenie piłki obiema rękami jak najdalej do przodu,
- siad prosty, toczenie piłki dookoła siebie,
- siad równoważny- przetaczanie piłki pod nogami,
- siad prosty, podparty- ZJEŻDŻALNIA- przetaczanie piłki na złączonych, lekko uniesionych nogach od stóp do bioder. Uniesienie bioder, powrót piłki w kierunku stóp,
- KOŁA Z PIŁKĄ- siad podparty, nogi wyprostowane, piłka między stopami. Unoszenie nóg w górę i zataczanie koła,
- leżenie przodem, ręce wyciągnięte do przodu, toczenie piłki z ręki do ręki,
- leżenie na plecach, ramiona w tył, nogi ugięte - utrzymanie piłki na podudziach,
- RAKI Z PIŁKĄ- chodzenie do tyłu, piłka na brzuchu.
6. Dla miłośników zabaw interaktywnych ODKRYWANKA
7.Zapraszam do zabaw niekonwencjonalnych ale za to bardzo rozwojowych.
Zabawkami, które już znacie możecie pobawić się w inny sposób:
Życzę Wam dużo uśmiechu
Pani Mariola
Dzień dziecka
Jestem dzieckiem, ale mam prawa i obowiązki
Zobacz film:
PRAWA DZIECKA
Niech się̨ wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą̨ się brawa,
Chcąc wielu dzieci los odmienić,
Stworzyli dla nich mądre prawa.
Wiec je na co dzień i od święta
Spróbujcie dobrze zapamiętać:
- Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
- Mogę̨ uczyć się̨ wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę̨ bawić
- Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić wyzywać,
I każdego mogę̨ zawsze na ratunek wzywać.
- Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.
- Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
- Mogę̨ żądać, żeby każdy uznał moje prawa,
A gdy rożnię się od innych, to jest moja sprawa.
Tak się̨ tu w wiersze poukładały,
Prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały Najlepiej jak umiecie.
Na podstawie Konwencji o Prawach Dziecka
napisał Marcin Brykczyński
Jakie masz obowiązki domowe?
Jak je wypełniasz?
Jakie masz prawa w swojej rodzinie?
Które prawo lub obowiązek lubisz najbardziej?
Narysuj wybrane swoje prawo lub obowiązek
Z Panem Bogiem
Pani Dorota
Dzien dobry, dzień dobry
Witam, witam
Kochane Dzieci
Drodzy rodzice
DZIEŃ DZIECKA
Może dla poprawy samopoczucia poćwiczycie Ze mną dziś
Rozgrzewka i mini trening cardio
Kto chce zapraszam
Bierzecie się za ćwiczenia
Pozdrawiam wszystkich serdecznie
Pani Bożena
Witajcie moje Jeżyki.
Zapraszam do zabawy
1.Na początek dnia zachęcam do obejrzenia krótkiego filmu:-)
oraz do małej aktywności ruchowej z DJ Miki.
2.Posłuchajcie moje Jeżyki opowiadania pt. ,,Dzień Dziecka''.
To był bardzo wesoły dzień. Dzieci opowiadały sobie, co będą robiły po południu, gdy wrócą z przedszkola.
- Ja idę z mamą do kina!- cieszył się Franio.
- A ja do kręgielni, z mama i tatą- oznajmił Krzyś.
- Mnie mama obiecała domek dla lalki- chwaliła się Martysia.
- Eeee tam, domek- powiedział Maciek.- Ja dostanę zjeżdżalnię dla samochodów.
- A nas, z mamą i tata, zaprosiła babcia na ciasto truskawkowe!- zawołała Asia.
- Jak święto, to święto!- powiedziała pani Paulina.- Dzień Dziecka mamy tylko raz w roku!
- A w innym przedszkolu też jest Dzień Dziecka?- dopytywał Franio.- Bo tam chodzi mój kolega.
- Dzień Dziecka jest we wszystkich przedszkolach- mówiła pani- a także szkołach.
I powiem wam, że Dzień Dziecka jest po prostu na całym świecie.
- Na całym, calutkim świecie?- dopytywała zdziwiona Martynka.
- Oczywiście, wszędzie tam, gdzie są dzieci- oznajmiła pani.- Tak kiedyś ustalili dorośli.
Ja też pamiętam o tym świecie i mam dla was niespodzianki.
Zrobiło się cicho i wszystkie maluchy czekały, co też pani wyjmie z szufladki pod stołem.
- Proszę, powiedziała pani. Dla każdego mam znaczek z magnesem do przyczepienia w domu na lodówce. Na znaczku jest uśmiechnięta buzia. Nawet dla jeża Julka mam znaczek do przypięcia, też z wesołą minką.
Julek był bardzo zadowolony i dumny ze swojego znaczka. Dzieci oglądały swoje uśmiechnięte znaczki i same uśmiechały się od ucha do ucha. A pani przyniosła wtedy jakiś wielki garnek z zakręconym wieczkiem.
- Proszę bardzo- powiedziała.- Mam tu termos, a w nim...Kto zgadnie? Proszę tylko jeść powoli, żeby nie przeziębić sobie gardła.
Pani Paulina zaczęła wielką łyżką nakładać dzieciom na talerzyki porcje lodów.
- Ale pycha!- oblizywały się maluchy i nawet Julek tez spróbował troszkę, choć jeże zazwyczaj lodów nie jedzą.
Bo przecież Dzień Dziecka bez lodów odbyć się nie może.
3.Porozmawiajcie teraz z rodzicem o treści opowiadania:
Jaki dzień świętowały przedszkolaki?
Co dzieci będą robiły, kiedy wrócą do domu z przedszkola?
Jaką niespodziankę zrobiła im pani w przedszkolu?
Czy tylko dzieci w przedszkolu obchodziły Dzień Dziecka?
4.Oto pomysł na wykonanie znaczka dla Was moje jeżyki:
5.,,Rączki do góry''- ilustrowanie ruchem treści wiersza.
Rączki do góry, nóżki prościutkie (Dzieci wysoko unoszą ręce)
A tak się bawią dzieci malutkie (Kładą ręce na biodrach i podskakują dookoła własnej osi)
Piłeczki skaczą prosto do góry (Podskakują obunóż)
A tak po niebie pływają chmury (Podnoszą ręce wysoko i kołyszą nimi w jedną i w druga stronę)
Każdy się robi taki malutki (Robią przysiad)
To proszę państwa, są krasnoludki (Łączą ręce nad głową- robią ,,czapeczki'')
6.Zabawy z lusterkiem
Moja mina- oglądanie twarzy w lusterkach, przedstawianie z pomocą min różnych uczuć, odgadywanie znaczenia min innych.
Dzieci oglądają swoje twarze w lusterkach, robią różne miny, uśmiechają się, marszczą nosy. Na prośbę rodzica próbują zmieniać wyraz twarzy, aby ukazać emocje: radość, smutek, strach, zdziwienie, gniew, złość i inne…
Dostrzeganie podobieństw i różnic w wyglądzie dziecka i rodzica.
Lustro – zabawa naśladowcza w parach. Rodzic jest aktorem, dziecko jest lustrem.” Lustro” naśladuje wszystkie czynności i gesty „aktora”, np. czesanie włosów, wchodzenie po schodach, mycie twarzy itp. Potem zamiana ról.
Na zakończenie wysłuchajcie pewnej piosenki Śpiewających Brzdąców ,,Jesteśmy dziećmi'',
Kto ma ochotę może nauczyć się referenu.
Tekst piosenki:
1. Czy jesteś z Afryki,
czy też z Ameryki,
nie jest ważne gdzie mieszkamy,
bo jesteśmy tacy sami.
Ref: Jesteśmy dziećmi! Chcemy miłości!
Jesteśmy dziećmi! Chcemy radości!
Chcemy, by często tulono nas
i żeby miło płynął nam czas.
2. Czy mówisz po polsku,
czy też po japońsku,
wszyscy dobrze rozumiemy,
czego tak naprawdę chcemy.
Pozdrawiam Was jeżykowo.
Pani Mariola
1. Powitanie:
-Witam wszystkich, którzy wstali „prawą nogą”
są weseli, sympatyczni i gotowi do zabawy.
Niech do mnie pomachają ręką i ładnie się uśmiechną.
-Witam również tych, którzy wstali „lewą nogą”
są niewyspani, smutni, źli, zmęczeni.
Niech udają, że machają rękami i zrobią „kwaśną minę”.
Stoimy ramię przy ramieniu
Możemy być wielcy w oka mgnieniu
Możemy być całkiem mali
Lecz nigdy nie będziemy sami !
Dzieci witają się wzajemnie przez podanie ręki .
2. Jakie mamy prawa? .
Rozmowa połączona z oglądaniem ilustracji.
Przypomnijcie sobie z rodzicami jakie są prawa dziecka:
Dzieci mają prawo do:
– miłości i szacunku
-życia w rodzinie
– prywatności
– radości
– niewiedzy
– niepowodzenia i łez
– zabawy i wypoczynku
– nauki
– wyrażania własnych myśli i uczuć
– przeciwstawienia się złu
– leczenia
– do życia bez przemocy
Uświadomienie dzieciom, że zawsze mogą liczyć na pomoc ze strony dorosłych i nie są sami ze swoimi problemami.
3.Zabawa integracyjna „Mały człowiek”.
Dzieci ilustrują ruchem treść wiersza:
Mały człowiek, duża sprawa, (dzieci przykucają, wstają i zataczają rękami koło)
Mały człowiek ma swe prawa, (dzieci rękami wskazują siebie)
Strzegąc praw tych należycie, (dzieci krzyżują ręce i przykładają do siebie)
układamy dziecku życie, (dzieci klaszczą, a następnie witają się przez podanie ręki).
4.Wysłuchanie piosenki „Piosenka o prawach dziecka”.
Wspólne śpiewanie refrenu.
Piosenka o prawach dziecka
Słowa i muzyka: Jerzy Kobyliński
Mam prawo żyć
Mam prawo być sobą
Czuć się bezpiecznie, wolną być osobą.
Mam prawo kochać i kochanym być
Nie można mnie krzywdzić, poniżać i bić.
Dziecka prawa poważna sprawa
Dziecka prawa to nie zabawa
Mogę się śmiać
Może się dziać pięknie
Pragnę być zdrowy, rosnąć w swoim tempie.
Mam prawo wybrać sam przyjaciół swych
Nie można mnie zmuszać do uczynków złych.
Mam prawo śnić
Mam prawo być inny
Mogę być słabszy lecz nie czuć się winny.
Mam prawo śpiewać głośno kiedy chcę
Mam prawo płakać cicho, gdy mi źle.
7.Wysłuchanie wiersza „Prawa dziecka” M. Brykczyńskiego.
Recytuje rodzic:
Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
Że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą się brawa,
Chcąc wielu dzieci los zmienić,
Spisali dla nich
mądre prawa.
Więc je na co dzień i od święta,
Spróbujcie dobrze zapamiętać.
Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do robienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.
Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić wyzywać,
I każdego mogę na ratunek wzywać.
Jeśli mama albo tata, już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabraniać spotkać ich czasami.
Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
Mogę żądać aby każdy uznał moje prawa
A gdy różnią się od innych, to jest moja sprawa.
Niestety nie możemy się spotkać i razem poszaleć w przedszkolu, dlatego proponuję poszaleć
w domu, podaję kilka propozycji ZUMBY:
Tak się tu w wierszu poukładały,
Prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały
Najlepiej jak umiecie.
Dużo radości w dniu Waszego święta
Pani Mariola
WITAJCIE MOJE JEŻYKI!!!
DZIECI ŚWIATA
W temat dzisiejszego spotkania wprowadzi Was znana Wam już Kropka (w Galerii zdjęć – „Historia kropki – dzieci”).
Na całym świecie żyje bardzo dużo dzieci. Nie wszystkie wyglądają tak jak Wy, ale wszystkie lubią się bawić, wygłupiać, skakać, tańczyć, śpiewać i mieć przyjaciół. Chcecie ich poznać? Zobaczcie!
Dzieci żyją w różnych miejscach na świecie. Niektóre z nich bardzo, bardzo daleko od nas. Na przykład w Afryce, w Azji, w Ameryce.
Świat jest bardzo duży i trudno by nam było odwiedzić i poznać wszyskie te dalekie miejsca. Ale możemy nawet na odległość, nie wychodząc z domu, poznać kilku przyjaciół z dalekich miejsc na świecie.
Murzynek Bambo KLIKNIJ
Tam gdzie mieszka Bambo spotkać można mnóstwo małpek, z którymi uczy się liczyć. Policzcie z nim!
Nauczmy się też z Bambo wystukiwać rytmy. Weźcie bębny (np. garnki) i zaczynamy rękami wystukiwać afrykańskie rytmy.
Mała Chinka Czikulinka – poznajcie jej przyjaciół
W Chinach najczęściej je się pałeczkami. To nie takie proste!
Spróbujcie nauczyć się posługiwać pałeczkami, ale na razie wykorzystajcie je tylko do przekładania różnych przedmiotów (niech to będą nieduże i raczej miękkie przedmioty)
Może uda się wam złożyć chiński wachlarz (rodzice pomóżcie) i zatańczyć chiński taniec?
Dzielny Indianin Bystre Oko
Przenieśmy się teraz w miejsce, gdzie jest dużo przestrzeni. Wsłuchajcie się w muzykę prerii, gdzie Indianin Bystre Oko ma swój dom, który nazywa się wigwam. (Relaksacja, wyciszenie!)
Indianie noszą na głowach opaski z piórami czyli piuropusze. Z pomocą rodziców zróbcie sobie takie opaski i zatańczcie z całą rodziną indiański taniec. Możecie też wymyślić dla siebie indiańskie imiona.
Poznaliście zaledwie kilku przyjaciół z innych stron świata. Kiedyś na pewno poznacie ich więcej. Każdy z nich jest inny, ale na pewno wszystkie dzieci na świecie łączy to, że chcą być kochane i szczęśliwe.
A na zakończenie posłuchajcie piosenki o miejscu, w którym każde dziecko czuje się świetnie: i Murzynek Bambo i Chinka Czikulinka, i Indianin Bystre Oko i każdy z Was. Co to za miejsce? Pomyślcie!!!
Teraz chcę Wam złożyć życzenia z Okazji Dnia Dziecka – bądźcie radośni, uśmiechnięci, szczęśliwi. Zawsze i wszędzie. I pamiętajcie
o swoich kolegach i koleżankach – 1 czerwca obchodzić będzie urodzinki Wasza koleżanka Kornelka. Przygotujcie dla nie laurkę
i wyślijcie do nas.
POZDRAWIAM WAS I PRZESYŁAM MOC CAŁUSKÓW!
Pani Maja
Dzień dobry
Witam Was drogie dzieci i wspaniali Rodzice
Fajnie, że chce się Wam ćwiczyć i jesteście tu ze mną
Dziś chcę zadbać o Waszą sylwetkę, bo jednak trochę czasu spędzacie w pozycji siedzącej,
Poćwiczcie dziś Wasze plecki tak, żeby nie być pochylonym do przodu, polecam to też rodzicom pracującym on line, którzy wiele godzin muszą siedzieć przed komputerem i laptopem poćwiczcie
z waszymi cudnymi pociechami.
A oto zestaw ćwiczeń:
Pozdrawiam
Pani Bożenka
Witajcie moi mili.
W ty tygodniu przypadało najważne Święto. To Dzień naszych mam. Bez nich nie byłoby nas na świecie. Dlatego wspólnie ze Zdzichem nauczycie się piosenki, która jest zarazem podziękowaniem wszystkim mamom za to że są i dają nam poczucie szczęścia, bliskości i bezpieczeństwa.
Oto słowa piosenki by łatwiej się Wam było jej nauczyć:
Nasze mamy.
Kochamy mamy.
Do serca je przytulamy.
Bez Nich świat kolorów nie ma,
a z Nimi jest roześmiany.
Kiedy smutek w sobie masz,
zawsze z mamą radę dasz.
Ona swoim uśmiechem rozjaśni twój dzień.
Złap za rękę, przytul Ją, tajemnicę powierz Jej.
Twoja mama Cię kocha,
Ty ją kochasz najmocniej.
Nasze mamy.
Kochamy mamy.
Do serca je przytulamy.
Bez Nich świat kolorów nie ma,
a z Nimi jest roześmiany.
Muzyka i słowa: Zdzisław Smucerowicz
Oczekujemy na Ducha Świętego
Każdy z nas ma do wykonania wiele zadań.
Są takie czynności które sprawiają nam kłopot.
Potrzebujemy pomocy, aby je wykonać.
Proszę otworzyć okno, drzwi tak, żeby poczuć ruch
powietrza, powiew wiatru.
Wiatrak
Nowy wiatrak Tertuś stał na skraju wsi. Był bardzo zadowolony.
Przede wszystkim dlatego, że był nowy i wszyscy go podziwiali.
I miał ogromne, piękne skrzydła, z których był bardzo dumny.
Wygrzewał się w słońcu, chłodził w letnim deszczu. Ptaki przysiadały na jego dachu
i wyśpiewywały piękne melodie. Nocami rozmawiał z gwiazdami i z sową, która w nim zamieszkała.
W lecie zaprzyjaźnił się z pszczółką Zosią, która często przylatywała na pobliską łąkę
zbierać kwiatowy nektar. Bardzo ją lubił, tylko że...
Zosia często mówiła:
– Jestem dzisiaj bardzo zapracowana. Właśnie rozkwitły akacje, muszę tam pofrunąć.
Bardzo się spieszę.
Albo:
– Nie mogę z tobą dzisiaj dłużej rozmawiać, bo zaprosiły mnie lipy w alejce w parku.
Albo:
– Jestem dzisiaj taka radosna! Pięknie zakwitła cała łąka, będę miała dużo pracy.
A potem pytała:
– A co ty będziesz dzisiaj robił?
Wiatrak zastanawiał się długo nad odpowiedzią. Zosia już dawno zdążyła odlecieć, a on myślał i myślał, i myślał, aż cały skrzypiał z wysiłku... i nic.
– Co to znaczy „pracować”? Mnie jest tak dobrze – mówił do siebie, ziewając.
Po upalnym lecie młynarz Maciej przywiózł ziarno. Tertusio- wi spodobało się nowe towarzystwo. Ziarenka wypełniły pięknym zapachem całe jego wnętrze. Słyszał delikatny szelest ich rozmów. Był bardzo zadowolony, bo czuł się już trochę samotny.
Jednak ziarenka nie były zadowolone: – Weź się do pracy!
– Dlaczego nic nie robisz?
– Zacznij wreszcie mleć!
– Sił ci zabrakło?!
– Kiedy wreszcie ruszysz swoje skrzydła?
– Teraz jesteśmy najlepsze na mąkę. Pospiesz się! – słyszał słowa przygany.
Tertuś nie rozumiał, o co mają do niego żal. Przecież chciał
ruszać skrzydłami, ale chociaż starał się ze wszystkich sił, był za słaby.
Nie mógł nic zrobić. Stawał się coraz bardziej smutny, wystraszony i bardzo samotny.
Przyszła jesień. Wtedy to się stało...
Pewnego jesiennego dnia wiatrak rozmawiał jak zwykle z lekkim wietrzykiem Zefirkiem.
– Jutro przyprowadzę ci kolegę. Pewnie nie możesz się już na niego doczekać
– powiedział Zefirek i odleciał.
– Jakiego kolegę? Przecież ja na nikogo nie czekam – pomyślał wiatrak.
Następnego dnia Tertusia obudziło silne uderzenie. Zaspany, nie wiedział, co się dzieje. Najpierw usłyszał skrzypienie swoich skrzydeł.
Potem skrzydła zaczęły się kręcić. Poczuł, że w jego wnętrzu, coś się rusza; najpierw powoli, ostrożnie, a już po chwili równomierny stukot dobiegał ze środka wiatraka.
Wszystko dookoła drżało i śpiewało. Ziarenka wesoło podskakiwały. Młynarz Maciej pogwizdywał. Wiatrakowe mechanizmy grały jakąś niezwykłą melodię.
Tertuś zaskrzypiał z radości. Gdzieś zniknął jego smutek i lęk. Poczuł w sobie ogromną siłę. Zrozumiał też słowa pszczółki Zosi i jej radość, gdy zbierała nektar.
– Cześć Tertusiu! Zefirek dużo mi o tobie opowiadał – usłyszał tubalny głos – Jestem wiatr Wiejak.
– Bardzo, bardzo ci dziękuję za pomoc. Tyle ci zawdzięczam... – wzruszony i szczęśliwy wiatrak ledwie mógł wydobyć z siebie głos.
Pytania do opowiadania:
• Kto jest bohaterem opowiadania?
• Do czego zachęcała Tertusia pszczółka Zosia i ziarenka?
• Czego nie rozumiał wiatrak?
• Co czuł wiatrak, gdy nie mógł wykonać swojego zadania?
(Jak się czuł, gdy nie mógł poruszać skrzydłami?)
• Kto mu pomógł?
• Za co Tertuś dziękował wiatrowi? Co mu zawdzięczał?
• Co czuł, gdy dzięki pomocy wiatru mógł zacząć pracować.
Chociaż wiatrak był gotowy do pracy, nie miał potrzebnej siły, aby ją wykonać.
Potrzebował mocy wiatru. Pan Jezus dał nam takiego pomocnika jak powiew wiatru.
Ducha Świętego.
WITAJCIE MOJE JEŻYKI!!!
W ŚWIECIE ZABAW I ZABAWEK
Zaczynamy od gimnastyki.
Każdy z Was ma na pewno w domu mnóstwo zabawek. Czy dbacie o swoje zabawki? Czy ich nie niszczycie? Czy odkładacie je na swoje miejsca, gdy skończycie się nimi bawić?
Czy zabawki kiedyś, dawno temu, wyglądały tak jak Wasze?
Zobaczcie czym i w co bawili się Wasi dziadkowie, gdy byli małymi dziećmi.
Segregujemy zabawki
Zgromadźcie w jednym miejscu jak najwięcej swoich zabawek.
- To jest „rodzina” która nazywa się „zabawki”.
Teraz uporządkujcie je. Ułóżcie oddzielnie wszystkie pluszaki, lalki, samochody, gry, układanki, itp.
- To są mniejsze „rodzinki”.
Teraz z rodzinki pluszaków wybierzcie tylko same misie. A z rodzinki samochodów tylko duże auta. (Drodzy rodzice, to jest tylko propozycja, dostosujcie zadania do możliwości, które macie, do tego czym dysponujecie.)
Zabawa „Co to za zabawka?”
Układamy i rozwiązujemy zagadki o swoich zabawkach
Zabawa „Sylabowe zabawki”
Dzielimy na sylaby nazwy zabawek, np. lal-ka, mi-siu, sa-mo-chód, itp.
Zabawa „Co do czego pasuje? - (dopasowywanie formy do konturu).
Wybierzcie kilka zabawek (nie za dużych, takich, które zmieszczą się na kartce) i odrysujcie je. Teraz mieszamy zabawki. Zadaniem dziecka jest dopasowanie zabawki do właściwego konturu (narysowanego na kartce).
Portret mojej zabawki
Dziecko wybiera jedną zabawkę i próbuje narysować ją,uwzględniając jak najwięcej szczegółów (zabawka służy jako model, dziecko może się jej przyglądać)
- Zastanówcie się teraz, co by było, gdyby zły czarodziej zabrał Wam wszystkie zabawki? Jak można bawić się bez zabawek? Niech rodzice opowiedzą Wam jak bawili się, gdy byli małymi dziećmi. Może spróbujecie razem z rodzicami zrobić zabawki z tego, co uda się Wam znaleźć w domu. Takie zabawki z „niczego”. Albo wymyślić zabawy, wykorzystując do tego różne przedmioty, sprzęty domowe, itp. Powodzenia!!!Życzę radosnej i pomysłowej zabawy!!!
A gdy będziecie na dworze może wykorzystacie takie pomysły… Zobaczcie.
POZDRAWIAM WAS ZABAWNIE!
Pani Maja
WITAJCIE MOJE JEŻYKI!!!
W KRAINIE CZEKOLADY
Mam nadzieję, że Dzień Mamy się udał i spędziliście go miło, radośnie i przyjemnie! Na pewno wielu z Was przygotowało piękne prezenty i plakaty o mamie. Na specjalną pochwałę jednak zasłużyły trzy rodziny, które przysłały do nas zdjęcia przepięknych plakatów (jako potwierdzenie swojej pracy). Brawo dla Karolka, Filipka, Pawełka (i ich bliskich).
Dziś wracamy do Świata Dzieci. Ostatnio byliśmy w Fabryce Lizaków. Dziś zapraszam Was do Krainy Czekolady. Któż nie lubi czekolady (może są tacy, ale jest ich niewielu).
W Czekoladowej Krainie świetnie działa Fabryka Czekolady. Tu produkuje się pyszne czekoladki o różnych smakach i kształtach. Ale pracy jest sporo! Jesteście gotowi na „czekoladowe wyzwanie”? Jeśli tak, to zapraszam!
Przygotowanie
Kilka grubszych kartek A-5 (połowa kartki A-4) malujemy z obu stron nietypową „farbą” (może to być kawa sypka, rozpuszczalna, kakao, rozpuszczalna czekolada – to co macie w domu, zmieszana z niewielką ilością wody). Gdy kartki wyschną jedną składamy dwa razy na pół wzdłuż krótszego boku i dwa razy na pół wzdłuż dłuższego boku. Po rozłożeniu powstanie nam „tabliczka czekolady” składająca się z 16 pól tej samej wielkości. Wycinamy każdy prostokącik - „dzielimy tabliczkę czekolady na małe części/kawałeczki” (dzieci pomagają – jeśli nie wyjdzie prosto i dokładnie to nic nie szkodzi).
Teraz dzieci przynoszą 8 zabawek (przytulanki, lalki lub inne ulubione postaci). Przygotowujemy też 8 talerzyków (mogą to być koła wycięte z papieru).
Zabawa tematyczna z elementami działań matematycznych:
„Przyjęcie w Krainie Czekolady”
W Krainie Czekolady wielkie wydarzenie! Czekoladowy król/królowa wydaje przyjęcie dla swoich przyjaciół. A ponieważ jest to król/królowa bardzo dobry/a i sprawiedliwy/a, każdemu daje tyle samo, po równo (dziecko może wcielić się w rolę króla/królowej, może założyć koronę – taką już robiliście!)
Przed każdą zabawką dziecko – „król/królowa” układa jeden „talerzyk”.
Ale talerzyki wciąż puste!
- Królu/Królowo czym nas poczęstujesz?
- Jak to czym? Przecież jesteśmy w Królestwie Czekolady, więc każdy dostanie jeden kawałek czekolady z Królewskiej Fabryki Czekolady.
Dziecko układa po jednym kawałeczku (przygotowane wcześniej prostokąciki) na każdym talerzyku. Czy wszyscy dostali tyle samo?
- Ale to mało! Chcemy więcej! – wołają goście
Dziecko rozdziela pozostałe „kawałeczki czekolady” tak, by wszystkie zabawki miały na swoim talerzyku tyle samo kawałków.
- Królu/Królowo, czy byłeś/aś sprawiedliwy/a, czy wszyscy goście mają tyle samo czekoladek na swoich talerzykach. Sprawdzamy!
Przyjęcie się skończyło. Czekoladki wszystkim smakowały i nikt nie poczuł się pominięty! Brawo królu/królowo!
Wracamy do Królewskiej Fabryki Czekolady. Czekoladki mają czasem różne smaki. Teraz czas na produkcję czekoladek o różnych smakach, które zapakujemy w bombonierki.
Zabawa słownikowa - tworzymy przymiotniki
Z reklam różnych sklepów wycinamy obrazki przedstawiające owoce (na pewno macie co najmniej kilka takich reklam w domu, jeśli nie posiadacie – narysujcie owoce). Wycięte owoce (to będą nadzienia naszych czekoladek) naklejamy na kartce pomalowanej „czekoladową farbą” (w pewnych odległościach od siebie). Ponieważ czekoladki w bombonierce czasem mają różne kształty, dziecko wycina „czekoladki” z owocem pośrodku, tak jak potrafi. Wycięte „czekoladki z nadzieniem” układamy na odrębnej kartce lub w dowolnym pudełeczku. W trakcie układania dziecko określa przymiotnikiem smak „czekoladki” np. truskawkowa, pomarańczowa, jagodowa, bananowa, arbuzowa, itp (zgodnie z obrazkiem owocu)
Zabawa kreatywna
Czekoladowy król/królowa mieszka w pięknym czekoladowym zamku. Stwórzcie z „czekoladkowych” kartoników zamek króla. Każdy pomysł jest dobry! Miłej zabawy.
POZDRAWIAM WAS CZEKOLADOWO!
Pani Maja
Wyrażam miłość do mojej Mamy
Dziecko wyraża szacunek i wdzięczność wobec swojej mamy
– Dlaczego lubisz słoneczne dni?
– Co możemy robić, gdy jest słonecznie?
(jest radośnie, ciepło, wesoło, jasno, można się̨ bawić na dworze)
– Komu potrzebne jest słońce?
– Do czego potrzebne jest słońce?
Jest ktoś, kto jest nam potrzebny tak jak słońce. Ktoś́, bez kogo
byłoby szaro, smutno i źle…
Mama to nasze najukochańsze „słońce”.
– Co możesz robić, aby mama zawsze się̨ uśmiechała?
(słuchać́ jej, nie grymasić́ przy jedzeniu, chętnie pomagać, grzecznie się̨ do niej odnosić,
robić rożne niespodzianki)
– Jak podziękujesz mamie za to, że tak bardzo nas kocha i troszczy się o nas? (można ucałować, powiedzieć „dziękuję”, zrobić coś
miłego, modlić się̨ za mamę)
Pan Bóg daje nam mamę. Poprzez jej pracowitość i dobroć kocha nas On sam
Do Matki
Mamusiu droga!
Wciąż proszę Boga,
który króluje na niebie,
by ręką Boską
przed wszelką troską
ochraniać zawsze chciał ciebie.
Dziś tym goręcej
z duszy dziecięcej
prośba się w górę wyrywa,
abyś się, miła,
zdrowiem cieszyła
i zawsze była szczęśliwa.
Posłuchaj piosenki:
Z Panem Bogiem
Pani Dorota
Witam serdecznie
Kochane Dzieci Drodzy rodzice Witam i zapraszam do Ćwiczeń z butelkami
Pozdrawiam wszystkich serdecznie
Pani Bożena
WITAJCIE MOJE JEŻYKI!!!
DZIEŃ MAMY
DZIŚ DZIEŃ MAMY.
Zróbmy sobie Dzień Świętowania.
Dziś każda Mama niech poczuje się jak Królowa.
Wręczcie swojej Mamie wszystkie prezenty, które dla Niej przygotowaliście, złóżcie życzenia (może to być krótki wierszyk, którego się być może nauczyliście). Przytulcie się mocno do swojej Mamy i ucałujcie Ją. Bądźcie w tym dniu tak grzeczni i mili jak nigdy wcześniej. Przygotujcie sobie wspólne przyjęcie i spędźcie ten dzień jak najmilej i jak najprzyjemniej. Jeśli mama lubi masaż lub czesanie, zróbcie jej taką właśnie przyjemność.
Życzę MIŁEGO I NIEZAPOMNIANEGO DNIA MAMY!!! (choć wypada on w dzień powszedni)
I jeszcze jedna prośba do Was: przygotujcie laurki dla Waszych kolegów Benia oraz Kacperka(zróbcie zdjęcia i przyślijcie do nas). Benio będzie obchodził swoje urodziny 27 maja,
a Kacperek miał urodzinki 28 kwietnia i chcemy mu złożyć zaległe życzenia (nastąpiła pomyłka/niedopatrzenie w dacie). Zróbcie niespodziankę Waszym kolegom, będzie im na pewno bardzo miło, jak otrzymają od Was przepiękne życzenia!!! Liczę na Was.
POZDRAWIAM! Pani Maja
WITAJCIE MOJE JEŻYKI!!!
DZIECIĘCY ŚWIAT
Zaczynamy od gimnastyki.
„Dzieci” (aut. D.Gellner)
Wszystkie dzieci na całym świecie są takie same –
Lubią skakać na jednej nodze
I lubią zanudzać mamę
Wszystkie dzieci na całym świecie
Śpiewają wesołe piosenki
I byle kamyk i byle szkiełko
Biorą jak skarb do ręki
Podobno dzieci na całym świecie
Bywają niegrzeczne czasem
Lecz to nie u nas, nie w naszym mieście
To gdzieś za górą za lasem.
Niedługo, bo już 1 czerwca wszystkie dzieci na całym świecie będą obchodzić swoje święto.
Wszystkie dzieci na całym świecie są takie same: lubią się bawić, skakać, biegać, a czasem nawet broić (tak jak każdy z Was). Kochają swoich rodziców, lubią się przytulać, chcą czuć się bezpiecznie. Mają też swoje marzenia, tajemnice i swój kolorowy świat.
Proponuję, żebyście teraz stworzyli swój „kolorowy świat” pełen barw, pomysłów, zabawy i fantazji.
Zabawa plastyczna:
Na kartkę nanosimy różne kolory farb (farby powinny być dość gęste – robimy kropki, mazy, esy – floresy; im więcej kolorów tym lepiej). Teraz nakładamy na kartkę folię spożywczą i wałkujemy (wałkiem do ciasta, szklaną butelką lub rolką po papierowych ręcznikach – ja próbowałam nawet zielonym ogórkiem). Wcześniej dzieci mogą ugniatać folię rączkami – ciekawe doznania dotykowe (a nie brudzą rączek!). Kolory farb będą się mieszać, przenikać. Można na kartce z farbami położyć drugą kartkę, ale dziecko nie będzie widziało od razu efektów mieszania się barw. Ściągamy folię i czekamy, aż „tęczowa” kartka wyschnie.
Czy lubicie lizaki? Myślę, że każde dziecko lubi. No to wybieramy się do „Fabryki Lizaków”. Wyczarujcie z „tęczowej kartki” tyle lizaków ile się da. Odrysowujemy koła (np. z zakrętki od słoików - różne rozmiary) i wycinamy je. To będą Wasze „tęczowe lizaki”. Czego brakuje? Patyczków! Doklejcie je i lizaki gotowe. Ile lizaków udało się Wam „wyprodukować”? Policzcie! Obdarujcie nimi całą rodzinę. Na pewno każdy się ucieszy.
POZDRAWIAM WAS SŁODZIUTKO!
Pani Maja
WITAJCIE MOJE JEŻYKI!!!
NIESPODZIANKA DLA MAMY
Dziś zaczynamy od piosenki
Wiem, że dobrze znacie swoją Mamę. Poszukajcie i zgromadźcie w jednym miejscu przedmioty, które należą do mamy, takie których używa wyłącznie Wasza Mama lub które lubi najbardziej (oczywiście jeśli wyrazi na to zgodę – zapytajcie). Może to być np. grzebień, szczotka do włosów, szminka lub inne kosmetyki, torebka, sukienka, lakier, apaszka, itp.
Zadania
- Nazwijcie te przedmioty (starajcie się dokładnie wymieniać ich nazwy)
- Podzielcie na sylaby nazwy tych przedmiotów.
- Powiedzcie do czego służy każdy z tych przedmiotów
- Odgadnijcie zagadki o tych przedmiotach, wymyślone przez mamę, np. ma zęby, ale nie gryzie i służy do czesania włosów – (grzebień); jest duża/mała, wkładam do niej różne przemioty i zabieram ze sobą gdy wychodzę z domu (torebka), itp.
- Spróbujcie sami wymyślić zagadki o tych przedmiotach – mama odgaduje
Mamy mają wiele różnych przedmiotów, które ciągle „zapadają się pod ziemię” albo „znikają” (bo nie zawsze pamiętają gdzie je włożyły!!!). Dlatego na pewno każdej mamie przyda się „Magiczne pudełko”, w którym będą mogły przechowywać te swoje rzeczy i nie będą musiały ich szukać po całym domu.
- Chcielibyście mamie zrobić taki prezent? Jeśli tak, to zabieramy się do pracy!!!
Potrzebne będzie dowolne pudełko (np. po butach lub inne, które znajdziecie w domu i nie jest już potrzebne). Przydadzą się różne materiały do ozdabiania pudełka (np. papier kolorowy, naklejki, farby, plastelina, cekiny, mazaki lub inne – kto czym dysponuje).Dzieci samodzielnie ozdabiają pudełko, tak jak potrafią– niech to będzie niespodzianka dla Was Drogie Mamy!
Podczas pracy dobrze posłuchać muzyki
POZDRAWIAM WAS I POSYŁAM CAŁUSKI!
Pani Maja
Dzień dobry Witam Was kochanie dzieci i drodzy rodzice
Tym razem zapraszam Was w czwartek przed weekendem do rozruszania się w tańcu.
W weekend majowy wchodzimy tanecznym krokiem.
Pozdrawiam wszystkich serdecznie
Pani Bożena
Dzień dobry dzieciaki
Stawiam przed Wami prawdziwe wyzwanie rytmiczne! Pierwszy rytm na domowej perkusji na 4 łyżki wydaje się prosty, ale ten ostatni wygrany przez Zdzicha? Kto powtórzy, ten mistrzunio! Ale, ale! Nie zrażajcie się początkowym niepowodzeniem. Mistrzostwo osiąga się przez praktykę. Powtarzajcie więc cierpliwie do skutku, nawet jeśli dorośli krzyczą: Dość!
Życzę udanej zabawy
Pan Zdzisiu