WITAJCIE MOJE JEŻYKI!!!
MOJA NAJMILEJSZA
Na początek posłuchajcie zagadki, a dowiecie się kto będzie dzisiaj
i przez kolejne dni naszym bohaterem.
Zbudzi całusem codziennie rano
Poda kolację, powie „dobranoc”
A kiedy sobie stłuczesz kolano
To do niej z płaczem zawołasz… (MAMO)
Zbliżający się Dzień Matki (26.V) jest okazją, aby poznać swoją MAMĘ jeszcze lepiej. A mamy sprawdzą co o nich wiecie. Będzie okazja, żeby dowiedzieć się o nich jeszcze więcej i pokazać jak bardzo je kochacie.
„Mama” to najczęściej pierwsze słowo dziecka.
Przygotujcie na czterech oddzielnych kartonikach litery składające się na wyraz „mama” (na każdym kartoniku jedna litera, litery drukowane, tak, by ich środki dziecko mogło pokolorować - MAMA)
Dla większości dzieci w tym wieku, są to na razie nic nie znaczące znaki. Możemy dziecku wytłumaczyć, że te znaki to litery, a gdy ułożymy je w odpowiedni sposób, powstanie nam wyraz.
Mama: układa gotowe litery w wyraz „mama”.
Dziecko: liczy ile jest liter, a następnie prosimy aby pokazało, które litery są takie same?
Przyklejcie wykonany napis na dużym arkuszu papieru – będzie to początek plakatu o mamie.
Kochane Mamusie, poszukajcie w swoich zbiorach, albumach zdjęć z różnych okresów swojego życia i razem z dzieckiem je pooglądajcie. Niech dziecko zobaczy, że mama była kiedyś małym dzieckiem, dziewczynką, panienką, itp. Poopowiadajcie dziecku różne historie, które wam się przydarzały. Spędźcie ten czas miło i serdecznie!
Wybierzcie kilka najciekawszych zdjęć i poprzyklejajcie na plakacie.
Jaka jest moja mama? – wszystkie wypowiedzi dziecka wpisujemy na plakacie.
„Zabawa przed lustrem” – siadamy przed lustrem - mama i dziecko. Najpierw określamy kolor oczu, włosów, wielkość nosa, itp. Potem porównujemy różne części swoich twarzy (oczy, nos, włosy, uszy, usta, itp.) – w czym jesteście podobni, w czym się różnicie.
„Portret mojej mamy”
Wersja I
Mama siedzi przed dzieckiem. Dziecko czystym pędzelkiem, paluszkiem lub delikatnym przedmiotem rysuje „portret mamy” delikatnie dotykając poszczególnych części jej twarzy.
Wersja II
Wycinamy z kolorowych czasopism: oczy, usta, nos, włosy, itp. Dziecko na wyciętym z różowego lub cielistego papierowego owalu tworzy portret.
Wersja III
Dziecko samodzielnie rysuje portret swojej mamy (tak jak potrafi). Mama może pozować i być muzą swojego dziecka.
Wykonany portret przyklejamy na naszym plakacie.
Jakie jeszcze elementy znajdą się na plakacie? Dowiecie się niebawem.
POZDRAWIAM WAS I ŻYCZĘ MIŁEGO DNIA! Pani Maja
Pan Jezus jest Dobrym Pasterzem
Kształtowanie postawy ufności w miłość Bożą
Pasterz to taki człowiek, który przez cały dzień obserwuje swoje stado. Zna wszystkie owieczki, nawet nazywa je po imieniu.
Kiedy są głodne prowadzi je na zieloną trawę.
Pasterz jest odważny, nosi laskę, broni swoje Owce przed złym wilkiem. Kocha swoje owce, one kochają swojego pasterza, słuchają go i idą za nim.
- Jaki jest ten pasterz ( dobry )
- Dlaczego nazywamy go dobrym ( kocha owce, troszczy się, pilnuje, broni przed wilkiem ).
Pewnego dnia jedna z owieczek oddaliła się od całego stada, nikogo nie chciała słuchać. Odeszła od stada i pasterza.
Po całym, pracowitym dniu pasterz prowadzi swoje owce do zagrody, liczy je i zauważa, że nie ma jednej owieczki!
Zamyka swoje owce w zagrodzie, a sam idzie szukać owcy, która odeszła od stada. Pasterz wreszcie odnajduje zagubioną owcę,
cieszy się, że nic złego jej się nie stało. Zanosi ją na swoich ramionach do domu, karmi ją i opatruje rany. Cieszy się, że ją odnalazł.
- Co stało się z jedną owieczką? ( nie słuchała pasterza )
- Co robi pasterz? (poszukuje zagubionej owcy )
- Jaki jest pasterz dla owcy? (przebacza jej, poucza i przyprowadza do stada )
Teraz musimy zastanowić się KTO jest prawdziwym, dobrym pasterzem.
Posłuchajcie fragment z Pisma Św., zastanówcie się kto powiedział te słowa:
zastanówcie się kto powiedział te słowa:
J 10, 11 – „Ja jestem Dobrym Pasterzem. Dobry Pasterz daje życie swoje za owce”.
- Kto jest prawdziwym, dobrym Pasterzem? ( Pan Jezus)
- O kim Pan Jezus myśli mówiąc o owieczkach? ( o nas, wszystkich ludziach )
Pan Jezus jest Dobrym Pasterzem, który troszczy się o nas i bardzo nas kocha.
( zobacz obrazek na górze strony )
Jednak czasami jesteśmy taką zagubioną owcą, która oddala się od swojego Pasterza. Kiedy nie modlimy się, bijemy z kolegami wtedy oddalamy się od Pana Jezusa. Jednak On zawsze nas kocha, nawet wtedy kiedy zrobimy coś złego, zawsze na nas czeka i chce, abyśmy wrócili do Niego. Za złe zachowanie musimy Pana Jezusa przeprosić i starać się czynić dobro.
Zastanówmy się teraz co możemy czynić, aby pokazać Panu Jezusowi – Dobremu Pasterzowi, że Go kochamy i chcemy być zawsze przy Nim. Jakie zachowanie sprawi Panu Jezusowi radość? Postanowienia dziecka
Przeproszę za zło
Pomodlę się
Spełnię dobry uczynek
Pamiętam o słowach proszę, przepraszam, dziękuję
Posłuchaj piosenki
Z Panem Bogiem
Pani Dorota
UWAGA
Maj to szczególny miesiąc Maryjny.
Spotykamy się w kościołach lub przy kapliczkach i dziękujemy Maryi za wyproszone dla nas łaski.
Spróbujcie zrobić swoją własną kapliczkę domową.
To może Wam się przydać: pudełko po chusteczkach, kolorowe serwetki,
kwiaty sztuczne, prawdziwe lub z papieru, figurka lub obrazek Maryi
Zdjęcia Waszych kapliczek ( przynajmniej w rozmiarze średnim) przyślijcie na adres mail
Najlepsze będą nagrodzone . Czekam na zdjęcia do 22 maja.
Umiem się przyznać do winy
Dziecko rozumie jak ważne jest mówienie prawdy.
Przy śniadaniu
Jak co dzień rano mama obudziła Julkę. Poprosiła ją, aby szybko się ubrała i przyszła na śniadanie. Gdy Julka wychodziła z pokoju, przypomniała sobie o swojej ulubionej lalce Zuzi. Chciała się nią pobawić i zabrała ją do kuchni. Mama zauważyła, że dziewczynka siada do śniadania z zabawką, i powiedziała:
– Kochanie, teraz jest śniadanie. Przy posiłku nie powinnaś się bawić. Odłóż lalkę i wypij kakao.
Dziewczynka odłożyła lalkę, ale bardzo chciała się nią bawić. Gdy tylko mama wyszła, Julka wzięła lalkę i zaczęła nią poruszać po stole, udając, że tańczy. Kiedy robiła obrót, zahaczyła nogą lalki o kubek z kakao i wywróciła go. Kakao wylało się na obrus i czyste ubranie Julki. Po chwili przyszła mama:
– Co się stało? – zapytała córkę.
– Rozlało się kakao – powiedziała Julka.
– Czy to kotek przewrócił kubek? – dopytywała mama.
– Nie..., to ja bawiłam się przy stole lalką – powiedziała dziewczynka,
spuszczając głowę. – Przepraszam mamo, że cię nie posłuchałam.
– Jest mi przykro, że mnie nie posłuchałaś, ale dobrze, że potrafisz przyznać
się do winy. – Mama pogłaskała Julkę.
– Już wiem, że nie powinnam się bawić przy jedzeniu.
Pytania do opowiadania
– Co Julka przyniosła ze sobą do stołu podczas śniadania?
– Co powiedziała mama, gdy zobaczyła lalkę?
– Co się stało, gdy Julka bawiła się lalką przy śniadaniu?
– Jak się zachowała Julka, gdy mama zauważyła rozlane kakao?
Bóg pragnie, abyśmy mówili prawdę i byśmy nie kłamali. Gdy zdarzy się nam zrobić coś złego, to należy przeprosić. Julka była nieposłuszna i mimo zakazu mamy bawiła się lalką podczas śniadania. Rozlała kakao, pobrudziła obrus i swoje ubranie.– Przypomnij, jakie słowo mówimy, gdy zdarzy nam się zrobić coś złego?
Słowo „przepraszam” mówimy, gdy zrobimy coś złego i chcemy to zło naprawić.
Rodzicom, dziadkom czy pani w przedszkolu jest smutno i przykro, gdy dzieci kłamią.
A kiedy mówimy prawdę, mamy coraz więcej przyjaciół.
Z panem Bogiem Pani Dorota
WITAJCIE MOJE JEŻYKI!!!
CO DZIEJE SIĘ NA ŁĄCE?
Dziś nauczymy się tworzyć zdania, a potem wspólnie „odczytywać” te zdania. Będziemy też liczyć słowa/wyrazy w zdaniach.
Przygotujcie niewielkie obrazki (możecie je wyciąć z czasopism lub narysować sami): słonko, kwiatki, motylek, bocian, żabka
Zadanie I – rozwiązujemy zagadki. Przygotowane obrazki układamy przed dzieckiem, następnie dziecko podnosi właściwy obrazek jako rozwiązanie zagadki:
- Mam długi dziób i długie czerwone nogi (bocian)
- Jestem żółte i gorące (słonko)
- Mam kolorowe skrzydełka i delikatnie latam nad łąką (motyl)
- Mamy piękne, pachnące płatki i rośniemy na łące (kwiaty)
- Jestem zielona, kumkam i wysoko skaczę (żaba)
Zadanie II – układamy zdania. Potrzebne będą: 5 pasków papieru, pisak, klej i obrazki: słonko, kwiaty, motyl, bocian, żaba
Na pasku papieru piszemy zdanie (niech dziecko widzi czynność pisania - podczas pisania można wypowiadać słowa na głos, oczywiście bez ostatniego wyrazu):
- Na niebie świeci…(słonko) - zadaniem dziecka jest odnalezienie obrazka będącego kontynuacją tego zdania i naklejenie tego obrazka na końcu zapisanego zdania
Tak samo postępujemy z pozostałymi zdaniami
- Na łące rosną…(kwiatki)
- Nad kwiatkami lata… (motylek)
- Po łące chodzi… (bocian)
- W trawie siedzi… (żaba)
Zadanie III – wspólnie „czytamy” wszystkie zdania (rodzic czyta to co napisane- dziecko dopowiada, to co na obrazku). W ten sposób powstanie nam całe zdanie i do tego razem „czytamy”!!!.
Zadanie IV – liczymy słowa/wyrazy w zadaniu.
Małe wyjaśnienie: słowo – to coś co słyszymy, wyraz to coś co widzimy, co jest zapisane (nie ma potrzeby, żeby wyjaśniać to dziecku, ale jeśli się domaga – spróbujcie!)
Potrzebne będą: paski ze zdaniami (te, które razem utworzyliście), jednokolorowe kółeczka z papieru, lub zakrętki z butelek lub inne dostępne liczmany.
Teraz liczymy wyrazy/słowa w naszych zdaniach – dziecko układa liczmany pod każdym zdaniem: każdy wyraz/słowo to jeden liczman:
- Na niebie świeci słonko. (4 słowa/wyrazy)
- Na łące rosną kwiatki (4)
- Nad kwiatkami lata motylek (4)
- Po łące chodzi bocian (4)
- W trawie siedzi żabka (4)
Po każdym odczytanym zdaniu pytamy dziecko ile jest słów/wyrazów w tym zdaniu – dziecko może policzyć liczmany.
- Ile wyrazów/słów jest w każdym zdaniu? (po 4 - czyli tyle samo, w każdym zdaniu jest tyle samo słów/wyrazów).
Uświadamiamy dziecku, że zdanie składa się z kilku słów/wyrazów. W tych przypadkach są to cztery wyrazy/słowa, ale mogą być zdania, w których jest więcej wyrazów/słów. Można wzbogacić te zdania o kolejne słowa/wyrazy, np. Na łące rosną pachnące kwiatki. Nad kwiatkami lata kolorowy motyl. Po łące chodzi wesoły bocian,itp.
Teraz trochę ruchu:
Pokazujemy dzieciom określony obrazek lub mówimy:
- słonko – wspięcie na palcach, ręce uniesione wysoko – kręcimy się wokół własnej osi
- kwiatki – przysiad, podnosimy się powoli w górę, aż do wyprostu
- motylek – ręce w bok, poruszmy się delikatnie po pokoju, machając rękami
- bocian – stajemy na jednej nodze, ręce złączone przed sobą, naśladujemy klekotanie boćka
- żabka – skaczemy jak żabka, najwyżej jak to możliwe
Jeśli zabawa we wspólne czytanie Wam się spodobała, wymyślcie zdania z innymi obrazkami. POWODZENIA!!!
Propozycje dla chętnych:
POZDRAWIAM WASZ ŁĄKI, NA KTÓREJ DZIEJĄ SIĘ CIEKAWE HISTORIE! Pani Maja
